الفصل العاشر
الحلقه ال من رواية مرات الظابط
بقلم نورا عبدالرؤوف
فى الصباح كانوا ابطالنا فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت زين نايم على الكنبه اللى جمبها بصت حواليها لقت نفسها فى المستشفى افتكرت لما اغمى عليها
نورهان بصوت متعب : زين يازين
صحى زين على صوتها وراح نحيتها
زين بلهفه : انتى صحيتى حمدلله على السلامه
نورهان : الله يسلمك .. انت ايه اللى منيمك كدا
زين بحنيه : مرضتش اسيبك لوحدك قولت اقعد اطمن عليكى الاول
نورهان اكتفت بأبتسامه
زين : الدكتور قال تقدرى تخرجى انهارده
نورهان : تمام ... يلاااهوى زمان اهلى قلقانين عليا لازم اكلمهم اطمنهم
زين : طب انا هنزل ادفع الحساب على ماتجهزى نفسك عشان نمشي
نورهان : تمام ....زين
زين كان وصل للباب وفتحه لفلها : نعم
نورهان بإبتسامه : شكرا
زين بإبتسامه وغمزه: العفو ياحضرت الاڤوكاتو احنا فى الخدمه
ومشي زين وبدأت نورهان تجهز نفسها .... بعد دقائق نزلت نورهان وركبت مع زين العربيه وهما فى العربيه
نورهان : احم زين هو ايه اللى حصل امبارح بعد اما اغمى عليا
زين وهو بيتنهد : مفيش انا طلبت الاسعاف وجات وخدتك المستشفى والدكتور قال انك عندك صدمه عصبيه واداكى مهدئات نيمتك لحد الصبح وبس
نورهان بإمتنان : بجد شكرا ليك .. اه صح فاتوره المستشفى كانت كام
زين بصلها وبسخريه قال : ليه مفكرانى سوسن عشان اخد منك فلوس
نورهان : معلش يازين انت مش مضطر تدفعلى فلوس
زين : بس يابت ويلا انزلى احنا وصلنا اطلعى انتى ارتاحى وانا هعدى عليكى بالليل اطمن عليكى
نورهان بسرعه : لا متعديش
زين بإستغراب : ليه ! بلاش اطمن عليكى
نورهان : تطمن عليا ليه ها كنت من باقى عيلتى ؟ روح شوف حالك يسطا
زين يرفع حاجبه : اسطا ! ايه بتكلمى سواق حتى وانتى تعبانه لمضه ولسانك طويل على العموم ماشي سلام ياحضرت الاڤوكاتو
طلعت نورهان اوضتها واترمت على السرير ومسكت التليفون كلمت اهلها
نورهان : الو ازيك يابابا
الاب : الحمدلله ايه يابنتى قلقتنيا عليكى فضلنا نكلمك امبارح كتير بس تليفونك كان مقفول
نورهان : معلش يابابا فصل شحن وماما عامله ايه
الاب : الحمدلله بخير خدى كلميها
الام : الو ازيك ياحبيبتى وحشانى
نورهان والدموع فى عينيها: الحمدلله ياماما انتى وحشانى اوى
الام بقلق : نورهان مال صوتك
نورهان بعياط : تعبانه اوى ياماما ومخنوقه
الام بخضه : ياحبيبتى يابنتى مالك فيكى ايه انا قلبي وجعنى من امبارح عليكى
نورهان : خسرت القضيه ياماما
الام : متزعليش ياحبيبتى الحياه مكسب وخساره وانتى ياما كسبتى قواضي مجتش على دى
نورهان وهى مش عارفه تقولها الحقيقه : عندك حق ياماما
الام : هتيجى امتى
نورهان : بكره الصبح ان شاء الله
الام : ربنا يرجعك ليا بالسلامه ياروحى
>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند نور ومريم فى البنك
مريم وهى داخله لنور مكتبها : نووور
نور بخضه : ايه يازفته خضتينى بت انتى مش وراكى شغل
مريم : ايوه ورايا بس نورهان جات فى بالى قولت نتصل بيها
نور بقلق : وانا برده حاسه ان فيها حاجه طب استنى اكلمها
مريم : نتكلم مكالمه جماعيه عشان هايدى تدخل معانا .. وانا هدخل فى
مكتبي .
نور : تمام
واتصلت نور
نورهان : ولاد حلال كنت لسه هرن
مريم : ازيك ياصحبتى
نورهان : الله يسلمك
هايدى : ايه يسطا عامل ايه
نورهان : تمام الحمدلله ياباشا
نور : عملتى ايه فى القضيه
نورهان بتنهيده : خسرتها
البنات اتخضوا
مريم بقلق : يانهار طب والعمل انتى لازم تنزلى القاهره حالا
نورهان بسخريه : يعنى لو نزلت القاهره مش هيعرفوا يوصلولى ويموتنى يعنى
نور بقلق : بعد الشر عليكى .. طب عملتى ايه لما خسرتيها
نورهان حكتلهم اللى حصل
هايدى : طب والله زين ده جدع اوى
مريم : ايوه واكيد نورهان دبشت معاه فى الكلام
نورهان بضحك : اكيد
نور بقلق : بجد يانورهان لازم تنزلى انا بجد خوفت عليكى
نورهان لسه هترد الباب خبط
نورهان : يابنات معلش هقفل معاكو وهشوف مين اللى بيخبط على الباب
مريم : تلاقيه زين
نورهان : اكيد هو .. هو اللى بيفضل ينطلى فى كل حته
البنات : ههههههه
قفلت نورهان مع البنات وراحت تفتح الباب اتفاجئت من الشخص
نورهان بدهشه : زياد ! انت ايه اللى جابك وعرفت مكانى ازاى ؟!
زياد : وحشتينى يانورا .. وعرفت مكانك ازاى انا بقالى فتره مراقبك
نورهان بدهشه اكبر : ومراقبنى ليه انت عايز منى ايه
زياد بحنيه : عايز اتجوزك وهنسافر فى اى مكان انا مش عاوز حد غيرك
نورهان بغضب : تتجوزنى ازاى والدكتوره بتاعتك دى فاكر لما جرحتنى
زياد بحب: كنت مجنون ولما عقلت جتلك
نورهان بغضب : وانا مش عاوزاك واتفضل اطلع بره
زياد بعصبيه وهو بيقرب منها : مش بمزاجك هتجوزك غصب عنك
نورهان بغضب اكتر وهى بتحاول تزقه لبره الاوضه : اطلع بره والا والله هطلبلك البوليس
زياد طلع منوم من جيبه ورشه فى وشها نورهان قبل ماتقع شالها ونزل بيها وحطها فى العربيه ومشى
>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند زين
كان قاعد بيفكر فى نورهان وانها لما خسرت القضيه بقى فى خطر على حياتها وهو لازم يعمل حاجه ويحميها جه فى باله انه يكلمها واتصل بيها وفضل يرن كتير بس نورهان مردتش راح لبس بسرعه وراح الفندق طلع خبط على الباب بس مافيش حد بيرد نزل الريسبشن يسأل عليها
موظف الاستقبال : استاذه نورهان مشت يافندم مع خطيبها
زين بصدمه : خطيبها ازاى
الموظف : نعم يافندم
زين : طب مشت امتى
الموظف : ماشيين من شويه خطيبها شايلها وطلب حد يشيل الشنطه ويوصلها العربيه
زين : تمام شكرا
عند نور قبل ماتدخل تنام جاتلها رساله مكتوب فيها : ماتحن ياقاسي
نور : قاسي ! مين الاهبل ده
مهمتمش وراحت تنام بس صحت على صوت رنه التليفون
نور : الو مين
احمد : انا ياقلبي
نور : هو انت عايز ايه وجلت رقمى منين
احمد : عايز اسمع صوتك وجبت رقمك منين فا دى سهله انتى ناسيه انى ظابط ولا ايه
نور : تمام عايز حاجه تانى
احمد : ايوه عاوز اتكلم معاكى
نور : وانا مش عايزه
احمد : نور اسمعينى بس
نور : اتفضل
احمد فضل يتكلم هو ونور لغيت الفجر
نور : احمد معلش عايزه انام عشان ورايا شغل بكره الصبح
احمد بحب : تمام يانور .. تصبحى ع خير
نور بإبتسامه : وانت من اهله صحت نورهان من النوم بصت حواليها لقت زياد قاعد ع الكرسي اتفزعت نورهان وخافت
زياد وهو بيحاول يقرب منها: متخافيش ياقلبي
نورهان بعياط وبتبعد عنه : انت عملت فيا ايه
زياد ببرود : معملتش لسه
نورهان بعصبيه : انت عايز منى ايه
قامت وفضلت تضرب فيه زياد زقها ووقعت على الارض وهو نزل وفضل يضربها وقلع الحزام وضربها بيه لغيت ما نورهان جسمها جاب دم
زياد بعصبيه : انا هنزل اشتريلك فستان وهجهز نفسي عشان هتجوزك انهارده ياقلبي
ونزل وقفل عليها بالمفتاح ونورهان مش قادره تقوم من الوجع
>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند زين
زين كان قاعد فى مكتبه وسرحان ..دخل احمد من غير مازين يحس
احمد بهزار : بخخخخخ
زين : خضتنى الله يخربيتك
احمد : مالك زعلان ليه ده انا قولت هلاقيك فرحان ان رامى اتحكم عليه بالاعدام
زين بقلق : خايف على نورهان روحتلها امبارح الفندق وسألت عليها فى الاستقبال قالو انها مشت مع خطيبها واللى اعرفه انها مش مخطوبه
احمد : انت كده قلقتنى طب والعمل هنعمل ايه
زين وهو بيقوم : تعالى معايا الفندق هنشوف تسجيلات كاميرات المراقبه ونشوف مين ده
احمد : تمام يلا بينا
>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند هايدى
هايدى كانت بتخلص اوراق ومشغوله جدا دخلت عليها سكرتيره كريم
السكرتيره : استاذه هايدى بشمهندس كريم عاوز حضرتك فى مكتبه
هايدى : حاضر روحى انتى وانا هاجى وراكى .... هايدى لنفسها : اكيد عايزنى عشان الاوراق وانا لسه مخلصتهاش ربنا يستر
راحت هايدى خبطت على الباب
كريم : اتفضل
دخلت هايدى
كريم : اتفضلى اقعدى ياهايدى
قعدت هايدى
كريم : اكيد انتى مفكره انى عايزك عشان الاوراق بس انا مش عاوزك عشان كده
هايدى بإستغراب : طب عشان ايه
كريم : احم انا بصراحه حبيت اعتذرلك على اخر مره كنت بصراحه أرار ورخم معاكى بس صدقينى كنت عاوز اقطع الملل
هايدى : حصل خير المفروض اللى يعتذر انا عشان اتعصبت وكده
كريم بهزار: طب ممكن نفكنا من الاعتذرات دى ، انا عازمك على العشا وارجو انك توافقى
هايدى : معلش حضرتك مش هينفع
كريم : يبقى لسه زعلانه
هايدى : والله لا زعلانه ولا حاجه
كريم : يبقى خلاص توافقى
هايدى بإبتسامه : تمام موافقه
كريم بضحك : تمام هعدى عليكى الساعه ٧ بالليل يناسبك الميعاد
هايدى : تمام يناسبنى .. عن اذنك هروح اشوف شغلى
كريم : اتفضلى
>>>>>>>>>>>
فى البنك عند مريم ونور
نور راحت لمريم مكتبها لقتها سرحانه
نور : الجميل سرحان فى ايه
مريم وانتبهت ليها : مانتى عارفه
نور : هو برده طب معاملته عامله ايه معاكى
مريم : عادى بس بقى انهارده عايزنى اقابله ونتكلم مع بعض
نور : ازاى
مريم : قالى مريم عايزك فى موضوع مهم وهقابلك فى الكافيه اللى جمب البنك
نور : اشطاا جدا يارب سهلها بقي
مريم : ياارب .. بس انتى ايه اللى جابك المكتب مش عوايدك يعنى ؟
نور : مامت نورهان كلمتنى بتقولى المفروض نورهان تيجى انهارده الصبح بس مجتش وتليفونها مقفول وانا بصراحه قلقت عليها
مريم بخضه : يانهار لايكون العصابه خطفتها
نور بقلق : انا حاسه بكده
مريم : طب بقولك ايه احنا لازم نتصرف لازم نوصل لزين
نور لسه هترد تليفونها رن
نور : الو ازيك يااحمد
احمد : الله يسلمك نور بقولك هبعتلك صوره شخص ع الواتس ولو عرفتيه قوليلى بسرعه
نور : تمام
احمد بعت الصوره لنور .. نور فتحت وشافتها واتفاجأت بصوره زياد
نور بدهشه : زياد
مريم : فى ايه يانور وزياد مين
نور : زياد اللى نورهان كانت بتحبه زمان
مريم : طب هو عايز ايه
نور : معرفش
نور رنت على احمد
نور : احمد دى صوره زياد
احمد بلهفه : زياد مين خطيب نورهان
نور : لا مش خطيبها نورهان مش مخطوبه اصلا وبعدين انت عاوز تعرف ليه وجبت الصوره دى منين ؟
احمد : عشان زياد ده جه خطف نورهان من الفندق على اساس انه خطيبها وفى تسجيل الكاميرات كان شايل نورهان وخارج بيها من الفندق ومشي
نور بخضه : ايه والغبي ده خطفها ليه
احمد : عرفينى ده بس مين
نور حكتله على كل حاجه عن زياد
نور بعياط : احمد ممكن يكون عمل فيها ايه
احمد : طب انتى بتعيطى ليه دلوقت متقلقيش هنوصلها فى اقرب وقت ان شاء الله قبل مايعمل فيها حاجه .. طب تعرفى توصلينى لعمرو صاحبه
نور ادته عنوانه
احمد : تمام انا وزين هننزل القاهره حالا
نور قفلت معاه ولسه بتعيط
مريم بفزع : صحبتى اتخطفت ازاى
نور : حكتلها كل حاجه
مريم بحزن: ياااارب نجيها ياارب ... انا هتصل بهايدى
مريم اتصلت بهايدى
هايدى : الو يامريومه عامله ايه
مريم بحزن : الحمدلله
هايدى بقلق : مالك
مريم بعياط : نورهان اتخطفت
هايدى بصدمه : اتخطفت ازاى
مريم حكتلها كل حاجه
هايدى بحزن : طب انا جيالكو حالا
>>>>>>>>>>>
بعد ساعات وصل زين واحمد القاهره بعد ماعملو اتصالتهم وادلهم مواصفات عربيه زياد عشان يدورو عليه لو
موجود فى اسكندريه
البنات واختها وجوزها فى بيت نورهان
الام بعياط : ياحبيبتى يابنتى ياترى انتى فين
الجرس رن
البنات بلهفه : اكيد نورهان
فتحت مرام الباب طلع زين واحمد
زين بإحراج : احم انا اسف على الازعاج انا النقيب زين وده النقيب احمد زميلى
والد نورهان بحزن : اتفضلوا
زين بجديه: انا كلمت كلمت زمايلى فى الداخليه هنا وفى اسكندريه واديتهم مواصفات زياد وعربيته ولو فى خبر عنه هيبلغونى ان شاء الله
الام بعياط : ياااااارب نجيها واحميها يااارب ..
احمد : طب استاذ عمرو هو مكنش بيلمحلك حاجه على نورهان فى الفتره الاخيره
عمرو : لا والله انا قاطع علاقتى بيه من زمان
احمد :تمام
بعد ساعات تليفونه زين رن
زين بلهفه : الو ايه وصلتله تمام انا حاى حالا
زين فتح الباب واتفاجئ بنورهان واقفه على الباب وهدومها متقطعه وجسمها ووشها كل كدمات
زين بصدمه : نورهان !
نورهان زقته ودخلت تجرى على جوه
اهلها وصحابها اول ماشافوها كده جروا عليها
امها بعياط : ياحبيبتى يابنتى عمل فيكى ايه
نورهان وهى بتترمى فى حضنها وبتنهار من العياط
والدها بغضب : وحياه ربنا ماهسيبه الا لما اخلص عليه
وفجأه نورهان وقعت واغمى عليها
البنات وامها صوتوا : نورهااااااان
زين بخضه وهو بيجرى عليها وبيشلها : احمد افتح الباب وحصلنى بسرعه هنوديها على اقرب مستشفى
فى المستشفى وكلهم مستنين حد يخرج من عند نورهان عشان يتطمنوا عليها
زين واحمد واقفين فى جمب لوحدهم
زين بغضب : اقسم بالله لهدفعه تمن اللى عمله فيها ده غالى اوى
احمد بيطبطب على كتفه : اهدى يازين نطمن عليها بس ونشوف هنعمل ايه فى الكلب ده
الدكتور خرج من عندها وكلهم جريوا عليه
والدتها بعياط : طمنى بنتى جرالها ايه
الدكتور : بنت حضرتك اتعرضت لضرب عنيف وجسمها كله مليان كدمات وعلامات جلد بكورباج او حزام وعندها انهيار بسبب اللى اتعرضتله ده كله وانا مضطر اعمل محضر باللى حصلها ده
احمد بجديه : شوف شغلك يادكتور وكمان عاوزين تقرير طب شرعى واثبات حاله باللى حصلها ده كله
الدكتور : تمام تحت امرك
زين بلهفه : طب احنا ممكن ندخل نطمن عليها
الدكتور : ايوه اتفضلوا هى فاقت دلوقت بعد اذنكو
مشى الدكتور ودخلوا لنورهان لاقوها نايمه على السرير ومتعلقلها محاليل ووشها كله كدمات
امها بتجرى عليها وبتاخدها فى حضنها وبتعيط ونورهان بتعيط والبنات بيعيطوا وبعد دقيقين
احمد بهزار : ايه ياجماعه ماتصلوا على النبي ما البونيه كويسه اهيه اهدوا كده
كل اللى فى الاوضه : عليه الصلاه والسلام
زين بحنيه : حمدلله على سلامتك
نورهان : الله يسلمك
احمد : هااا يانورهان احكيلنا ايه اللى حصل
نورهان بعياط : حكتلهم اللى حصل لما زياد جالها الفندق وخطفها وضربها
نور بحزن : طب وانتى هربتى ازاى
نورهان بعياط : لما نزل وقفل عليا الباب بالمفتاح قومت بعد شويه ادور على اى حاجه اهرب منها فتحت البلكونه لقيت فى بلكون لازقه فيها فانطيت منها ودخلت للناس صحاب الشقه اتخضوا من منظرى وقعدوا يسألونى فى ايه وحكتلهم اللى حصل واترجيتهم انهم يهربونى وفعلا الراجل صاحب البيت ربنا يكرمه وصلتى لحد بيتنا وقالى انه مستعد يشهد باللى حصلى
زين بغضب وعينيه حمرا من كتر الغضب: وحياه امه ماهخليه يطلع عليه نهار تانى
وقام مشى واحمد وراه عشان يلحقه الممرضه دخلت وقالت : بعد اذنكو ممكن تتفضلوا عشان المريضه ترتاح شويه
وخرجوا كلهم من عند نورهان
ووالدتها بتعيط وبتقعد على الكرسي : كان مستخبيلك ده كله فين يابنتى
مرام بحزن : اهدى ياماما هتبقي كويسه ان شاء الله
نور للبنات : يابنات كلمهوا اهلكوا عرفوهم اننا هنبات مع نورهان فى المستشفى انهارده
مرام : ملوش داعى تتعبوا نفسكوا روحوا وتعالو الصبح بدرى
هايدى بتصميم : لا مش هينفع نسيبها
مرام : يابنتى والله ملهاش لاومه البيات هتتعبوا وكمان نامت مش هتصحى غير الصبح فاروحوا وتعالو الصبح ان شاء الله
مريم : مرام عندها حق يابنات يلا بينا ونبقى نيجى الصبح بدرى ان شاء الله
هايدى : تمام ماشي بس لو حصل حاجه ابقي كلمينا
مرام : خلاص ماشي
ومشوا البنات
>>>>>>>>>>>>>>>>>
عند زين واحمد فى العربيه
زين بيسوق باقصى سرعه
احمد : يابنى هدى شويه احنا كده مش هنلحق نوصل اسكندريه
زين بغضب : عاوز اشوف ابن ال*** ده عشان اربيه على اللى عمله فيها
احمد بخبث : طب وانت مالك زعلان اوى كده ماهو البوليس هيجبلها حقها
زين بعصبيه : والله مافى حد مربيه ومعلمه الادب غيرى هخليه يندم على اليوم اللى فكر بس انه يكلمها
احمد بخبث: وانت مضايق ليه اوى كده ده كان عاوز يتجوزها
زين بغضب وزعيق : احمااااااااد
احمد بضحك : خلاص ياعم انا بس كنت عاوز انبهك ان انت فعلا فى حاجه جواك لنورهان ومش اوهام زى مابتقول
زين : لا اوهام انا بس صعبت عليا وعاوز اجيب حقها من اللى عمل فيها
احمد : اممممم ماشي ياصاحبي بكره الايام هتثبتلك ان كل دى مش اوهام
زين : خلاص خلصنا
وكملوا الطريق فى صمت بس زين كان بيفكر فى كلام احمد
ووصلوا القسم اللى موجود زياد فيه
وزين واحمد قابلوا زميلهم كان اسمه حازم
زين وعينيه بيطقوا شرار : هو فين ياحازم
حازم بجديه : زين مش عاوزك تتهور هو موجود فى الحجز دلوقت هبعت اجيبه
حازم بعت جابه من الحجز واول مادخل زين قام مسكه من ياقه قميصه وضربه بالبوكس فى وشه
زين بغضب : بقي انت ياابن ال*** تمد ايدك عليها وحياه امك لاندمك على اليةم اللى فكرت بس فيها ياابن ال *****
زياد وهو بيحاول ياخد نفسه : انت مالك نورهان هتبقي مراتى ومش هتبقي لحد غيرى ابدا
زين اتجنن وفضل يضرب فيه : ده يبقى
اخر يوم فى عمرك نورهان عمرها ماهتبقى لواحد زيك يا***
ى فكرت بس فيها ياابن ال *****
وزين فضل يضرب واحمد وحازم بيحاولو يبعدوه عنه بس مش قادرين عليه لحد مافعلا نجحوا وبعدوه عنه
احمد وهو بينهج : اهدى يازين مش
كده هتموته فى ايدك يااخى
حازم ينادى على العسكرى : ياعسكرى تعالى خد المتهم على الحجز
اخده العسكرى ومشي
حازم : مش كده يازين قولتلك بلاش تتهور وبعدين هو كده كده مسجون بس احنا مستنين المحضر اللى استاذه نورهان هتعمله ونتيجه الطب الشرعى
زين بعصبيه: ابن ال ********* ازاى يعمل فيها كده
احمد : اهدى يازين حقها هيرجع بس اهدى وبلاش تهور
زين بغضب : اما نشوف اخرتها
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
مكان تانى عند هايدى
هايدى بعد ماروحت بيتها ودخلت اوضتها وغيرت هدومها وجات تنام على السرير لقت تليفونها بيرن
قامت ترد
هايدى : الو
كريم بهزار : متشكرين اوى ع المقلب اللى اديتهولى ده
هايدى بإستغراب : مقلب ايه ! انت بتكلمنى فى الوقت ده عشان تهزر ؟!
كريم بدهشه : ايه ده انتى كمان ناسيه ! ماهو اصل الاهتمام مابيطلبش يااستاذه
هايدى افتكرت الميعاد بتاع العشا : اوووبس .. انا اسفه والله حصلت مشكله انهارده ونسيت خالص اتصل اعتذر منك
كريم بجديه : مشكله ايه
هايدى بحزن : مشكله مع واحده صحبتى وتعبانه شويه متشغلش بالك واه معلش انا اسفه مش هعرف اجى الشركه بكره
كريم : تمام براحتك والف سلامه على صاحبتك
هايدى : الله يسلمك .. مع السلامه
كريم : الله يسلمك
وقفلت هايدى ونامت
>>>>>>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند مريم
مريم اتصلت بمصطفى
مريم : الو يامصطفى ازيك
مصطفى : الله يسلمك يامريم عامله ايه
مريم : بخير الحمدلله .. انا اتصلت عشان اعتذر انى معرفتش اقابلك بعد الشغل انهارده اصل فى واحده صحبتى تعبت وفى المستشفى وكان لازم اروحلها
مصطفى : ولا يمهك يامريم .. المهم اطمنتى على صاحبتك
مريم : ايوه الحمدلله
مصطفى : طب اقابلك بكره فى نفس الكافيه اللى جمب البنك
مريم : لا اصل انا مش هروح الشغل بكره عشان هروح ازور صاحبتى فى المستشفى فا ممكن تيجى اقابلك فى اى مكان قريب من المستشفى وخلاص
مصطفى : تمام ابقي ابعتى العنوان واكلمك نتقابل فين بالظبط
مريم : تمام يامصطفى .. مع السلامه
مصطفى : مع السلامه
وقفلت مريم وفضلت تفكر ياترى مصطفى عاوزها فى ايه ممكن يكون بيحبها زى ماهى بتحبه وفضلت تفكر لحد ماغلبها النوم
وعدى اليوم وجه يوم جديد مليان بالمفاجأت لابطالنا كلهم
>>>>>>>>>>>>
عند نورهان فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت كل اهلها واصحابها جمبها
والدتها بلهفه : صباح الخير يانور عينى
نورهان بصوت مجهد : صباح الخير ياماما
والدها : عامله ايه ياحبيبتى حاسه لحاجه اطلبلك الدكتور
نورهان : لا يابابا انا بخير متقلقش عليا
نور بهزار : صباح الخير ياعم كل ده نوم
نورهان بإبتسامه هاديه : صباح الخير يانور
هايدى بحنيه وهى بطبطب ع ايديها : حمدلله على سلامتك
نورهان بإبتسامه : الله يسلمك ياصحبتى
مريم بهزار : وسعولى كده اما ابوسها البت دى وحشانى اوى
وراحت تبوس فى نورهان
ونورهان بتضحك
نور بضحك : خلاص البت هتموت فى ايدك
هايدى بضحك : طب استنى اما صحتها ترد الاول
مريم بهزار : البت كانت وحشانى ايه بلاس ابوس
وفضلوا يضحكوا ويهزروا سوا
وجه ميعاد مقابله مريم ومصطفى
مريم :طب انا هستأذن ساعه ياجماعه وهرجع تانى
نور بخبث : رايحه فين يامريم
مريم بأرتباك : ا...ااا .. رايحه مشوار سريع وهرجع على طول
ومشت بسرعه قبل ماحد يسألها تانى
وراحت قابلت مصطفى فى كافيه قريب من المستشفى
الام بلهفه : ايه وصلوله
زين : ايوه ياامى متقلقيش
زين فتح الباب واتصدم من اللى قدامه ؟؟؟؟
زين فتح الباب واتفاجئ بنورهان واقفه على الباب وهدومها متقطعه وجسمها ووشها كل كدمات
زين بصدمه : نورهان !
نورهان زقته ودخلت تجرى على جوه
اهلها وصحابها اول ماشافوها كده جروا عليها
امها بعياط : ياحبيبتى يابنتى عمل فيكى ايه
نورهان وهى بتترمى فى حضنها وبتنهار من العياط
والدها بغضب : وحياه ربنا ماهسيبه الا لما اخلص عليه
وفجأه نورهان وقعت واغمى عليها
البنات وامها صوتوا : نورهااااااان
زين بخضه وهو بيجرى عليها وبيشلها : احمد افتح الباب وحصلنى بسرعه هنوديها على اقرب مستشفى
فى المستشفى وكلهم مستنين حد يخرج من عند نورهان عشان يتطمنوا عليها
زين واحمد واقفين فى جمب لوحدهم
زين بغضب : اقسم بالله لهدفعه تمن اللى عمله فيها ده غالى اوى
احمد بيطبطب على كتفه : اهدى يازين نطمن عليها بس ونشوف هنعمل ايه فى الكلب ده
الدكتور خرج من عندها وكلهم جريوا عليه
والدتها بعياط : طمنى بنتى جرالها ايه
الدكتور : بنت حضرتك اتعرضت لضرب عنيف وجسمها كله مليان كدمات وعلامات جلد بكورباج او حزام وعندها انهيار بسبب اللى اتعرضتله ده كله وانا مضطر اعمل محضر باللى حصلها ده
احمد بجديه : شوف شغلك يادكتور وكمان عاوزين تقرير طب شرعى واثبات حاله باللى حصلها ده كله
الدكتور : تمام تحت امرك
زين بلهفه : طب احنا ممكن ندخل نطمن عليها
الدكتور : ايوه اتفضلوا هى فاقت دلوقت بعد اذنكو
مشى الدكتور ودخلوا لنورهان لاقوها نايمه على السرير ومتعلقلها محاليل ووشها كله كدمات
امها بتجرى عليها وبتاخدها فى حضنها وبتعيط ونورهان بتعيط والبنات بيعيطوا وبعد دقيقين
احمد بهزار : ايه ياجماعه ماتصلوا على النبي ما البونيه كويسه اهيه اهدوا كده
كل اللى فى الاوضه : عليه الصلاه والسلام
زين بحنيه : حمدلله على سلامتك
نورهان : الله يسلمك
احمد : هااا يانورهان احكيلنا ايه اللى حصل
نورهان بعياط : حكتلهم اللى حصل لما زياد جالها الفندق وخطفها وضربها
نور بحزن : طب وانتى هربتى ازاى
نورهان بعياط : لما نزل وقفل عليا الباب بالمفتاح قومت بعد شويه ادور على اى حاجه اهرب منها فتحت البلكونه لقيت فى بلكون لازقه فيها فانطيت منها ودخلت للناس صحاب الشقه اتخضوا من منظرى وقعدوا يسألونى فى ايه وحكتلهم اللى حصل واترجيتهم انهم يهربونى وفعلا الراجل صاحب البيت ربنا يكرمه وصلتى لحد بيتنا وقالى انه مستعد يشهد باللى حصلى
زين بغضب وعينيه حمرا من كتر الغضب: وحياه امه ماهخليه يطلع عليه نهار تانى
وقام مشى واحمد وراه عشان يلحقه الممرضه دخلت وقالت : بعد اذنكو ممكن تتفضلوا عشان المريضه ترتاح شويه
وخرجوا كلهم من عند نورهان
ووالدتها بتعيط وبتقعد على الكرسي : كان مستخبيلك ده كله فين يابنتى
مرام بحزن : اهدى ياماما هتبقي كويسه ان شاء الله
نور للبنات : يابنات كلمهوا اهلكوا عرفوهم اننا هنبات مع نورهان فى المستشفى انهارده
مرام : ملوش داعى تتعبوا نفسكوا روحوا وتعالو الصبح بدرى
هايدى بتصميم : لا مش هينفع نسيبها
مرام : يابنتى والله ملهاش لاومه البيات هتتعبوا وكمان نامت مش هتصحى غير الصبح فاروحوا وتعالو الصبح ان شاء الله
مريم : مرام عندها حق يابنات يلا بينا ونبقى نيجى الصبح بدرى ان شاء الله
هايدى : تمام ماشي بس لو حصل حاجه ابقي كلمينا
مرام : خلاص ماشي
ومشوا البنات
>>>>>>>>>>>>>>>>>
عند زين واحمد فى العربيه
زين بيسوق باقصى سرعه
احمد : يابنى هدى شويه احنا كده مش هنلحق نوصل اسكندريه
زين بغضب : عاوز اشوف ابن ال*** ده عشان اربيه على اللى عمله فيها
احمد بخبث : طب وانت مالك زعلان اوى كده ماهو البوليس هيجبلها حقها
زين بعصبيه : والله مافى حد مربيه ومعلمه الادب غيرى هخليه يندم على اليوم اللى فكر بس انه يكلمها
احمد بخبث: وانت مضايق ليه اوى كده ده كان عاوز يتجوزها
زين بغضب وزعيق : احمااااااااد
احمد بضحك : خلاص ياعم انا بس كنت عاوز انبهك ان انت فعلا فى حاجه جواك لنورهان ومش اوهام زى مابتقول
زين : لا اوهام انا بس صعبت عليا وعاوز اجيب حقها من اللى عمل فيها
احمد : اممممم ماشي ياصاحبي بكره الايام هتثبتلك ان كل دى مش اوهام
زين : خلاص خلصنا
وكملوا الطريق فى صمت بس زين كان بيفكر فى كلام احمد
ووصلوا القسم اللى موجود زياد فيه
وزين واحمد قابلوا زميلهم كان اسمه حازم
زين وعينيه بيطقوا شرار : هو فين ياحازم
حازم بجديه : زين مش عاوزك تتهور هو موجود فى الحجز دلوقت هبعت اجيبه
حازم بعت جابه من الحجز واول مادخل زين قام مسكه من ياقه قميصه وضربه بالبوكس فى وشه
زين بغضب : بقي انت ياابن ال*** تمد ايدك عليها وحياه امك لاندمك على اليةم اللى فكرت بس فيها ياابن ال *****
زياد وهو بيحاول ياخد نفسه : انت مالك نورهان هتبقي مراتى ومش هتبقي لحد غيرى ابدا
زين اتجنن وفضل يضرب فيه : ده يبقى
اخر يوم فى عمرك نورهان عمرها ماهتبقى لواحد زيك يا***
ى فكرت بس فيها ياابن ال *****
وزين فضل يضرب واحمد وحازم بيحاولو يبعدوه عنه بس مش قادرين عليه لحد مافعلا نجحوا وبعدوه عنه
احمد وهو بينهج : اهدى يازين مش
كده هتموته فى ايدك يااخى
حازم ينادى على العسكرى : ياعسكرى تعالى خد المتهم على الحجز
اخده العسكرى ومشي
حازم : مش كده يازين قولتلك بلاش تتهور وبعدين هو كده كده مسجون بس احنا مستنين المحضر اللى استاذه نورهان هتعمله ونتيجه الطب الشرعى
زين بعصبيه: ابن ال ********* ازاى يعمل فيها كده
احمد : اهدى يازين حقها هيرجع بس اهدى وبلاش تهور
زين بغضب : اما نشوف اخرتها
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
مكان تانى عند هايدى
هايدى بعد ماروحت بيتها ودخلت اوضتها وغيرت هدومها وجات تنام على السرير لقت تليفونها بيرن
قامت ترد
هايدى : الو
كريم بهزار : متشكرين اوى ع المقلب اللى اديتهولى ده
هايدى بإستغراب : مقلب ايه ! انت بتكلمنى فى الوقت ده عشان تهزر ؟!
كريم بدهشه : ايه ده انتى كمان ناسيه ! ماهو اصل الاهتمام مابيطلبش يااستاذه
هايدى افتكرت الميعاد بتاع العشا : اوووبس .. انا اسفه والله حصلت مشكله انهارده ونسيت خالص اتصل اعتذر منك
كريم بجديه : مشكله ايه
هايدى بحزن : مشكله مع واحده صحبتى وتعبانه شويه متشغلش بالك واه معلش انا اسفه مش هعرف اجى الشركه بكره
كريم : تمام براحتك والف سلامه على صاحبتك
هايدى : الله يسلمك .. مع السلامه
كريم : الله يسلمك
وقفلت هايدى ونامت
>>>>>>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند مريم
مريم اتصلت بمصطفى
مريم : الو يامصطفى ازيك
مصطفى : الله يسلمك يامريم عامله ايه
مريم : بخير الحمدلله .. انا اتصلت عشان اعتذر انى معرفتش اقابلك بعد الشغل انهارده اصل فى واحده صحبتى تعبت وفى المستشفى وكان لازم اروحلها
مصطفى : ولا يمهك يامريم .. المهم اطمنتى على صاحبتك
مريم : ايوه الحمدلله
مصطفى : طب اقابلك بكره فى نفس الكافيه اللى جمب البنك
مريم : لا اصل انا مش هروح الشغل بكره عشان هروح ازور صاحبتى فى المستشفى فا ممكن تيجى اقابلك فى اى مكان قريب من المستشفى وخلاص
مصطفى : تمام ابقي ابعتى العنوان واكلمك نتقابل فين بالظبط
مريم : تمام يامصطفى .. مع السلامه
مصطفى : مع السلامه
وقفلت مريم وفضلت تفكر ياترى مصطفى عاوزها فى ايه ممكن يكون بيحبها زى ماهى بتحبه وفضلت تفكر لحد ماغلبها النوم
وعدى اليوم وجه يوم جديد مليان بالمفاجأت لابطالنا كلهم
>>>>>>>>>>>>
عند نورهان فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت كل اهلها واصحابها جمبها
والدتها بلهفه : صباح الخير يانور عينى
نورهان بصوت مجهد : صباح الخير ياماما
والدها : عامله ايه ياحبيبتى حاسه لحاجه اطلبلك الدكتور
نورهان : لا يابابا انا بخير متقلقش عليا
نور بهزار : صباح الخير ياعم كل ده نوم
نورهان بإبتسامه هاديه : صباح الخير يانور
هايدى بحنيه وهى بطبطب ع ايديها : حمدلله على سلامتك
نورهان بإبتسامه : الله يسلمك ياصحبتى
مريم بهزار : وسعولى كده اما ابوسها البت دى وحشانى اوى
وراحت تبوس فى نورهان
ونورهان بتضحك
نور بضحك : خلاص البت هتموت فى ايدك
هايدى بضحك : طب استنى اما صحتها ترد الاول
مريم بهزار : البت كانت وحشانى ايه بلاس ابوس
وفضلوا يضحكوا ويهزروا سوا
وجه ميعاد مقابله مريم ومصطفى
مريم :طب انا هستأذن ساعه ياجماعه وهرجع تانى
نور بخبث : رايحه فين يامريم
مريم بأرتباك : ا...ااا .. رايحه مشوار سريع وهرجع على طول
ومشت بسرعه قبل ماحد يسألها تانى
وراحت قابلت مصطفى فى كافيه قريب من المستشفى
مريم بصدمة:تخطب
مصطفي:ايوة يا مريم مالك اتصدمتي كدا لية
مريم:لا ماليش مبروك
مصطفي:الله يبارك فيكي يا مريمة عقبالك
مريم أكتفت بإبتسامة
مصطفي:كنت عايزك يا مريمة تخرجي معايا أنا وريهام
مريم:ريهام مين
مصطفي :ريهام خطيبتي
مريم:خلاص بقت خطيبتك
مصطفي بضحك:تفألي يا مريمة
مريم:معلش يا مصطفي مش هقدر أخرج معاكو
مصطفي:لية يا مريم دي هي اللي قالتلي لازم يكون اي حد معانا انا قولتلها مريم بنت عمي وفي مقام اختي
مريم في سرها:اختك
مصطفي :ها يا مريمة
مريم:معلش يا مصطفي ممكن أروح عشان مصدعة ونبقا نتكلم بعدين
مصطفي:تمام
مريم قامت وأخدت شنطتها
مصطفي:استني أوصلك
مريم:لا هروح انا عن اذنك
مشت مريم من الكافية وركبت عربيتها ومشت بأقصي سرعة وبعد دقائق وصلت بيتها دخلت الشقة
مريم:السلام عليكم
الاب والام:وعليكم السلام
مريم دخلت اوضتها
الام:يلا يا مريم عشان نتعشي
مريم :مش جعانة يا ماما
الام:ماشي يا حبيبتي
مريم فضلت تعيط وفتحت دولابها وأخدت صورة مصطفي وفضلت تعيط
مريم:امتي تعرف اني بحبك امتييي
واخدت الصورة في حضنها والدموع نزلت علي الصورة رن تلفون مريم
مريم بعياط:الو
نور:الو يا مريم اي يا بنتي مجتيش لية المستشفي
مريم:معلش يا نور تعبت شوية فاروحت
نور:مالك فيكي اي ومال صوتك انتي بتعيطي
مريم بعياط:مخنوقة يانور مخنوقة اووي
نور بقلق:مالك يا بنتي حصل اي انتي ماشية حلوة حصل حاجة مع مصطفي
مريم: حكتلها علي اللي حصل مع مصطفي
نور:انا بجد مش عارفة اقولك اي بس هرجع واقول ادعي لو خير ربنا يقربة انشاء الله ولو شر انسيي
مريم:انسي إذاي أنا مش بحبة بس انا بعشقة
نور:ربنا يقربة ليكي يا مريم بس بردو متقفيش في طريقة انتي متعرفيش فين النصيب
مريم :يارب يكون من نصيبي
نور:يارب يا مريم
مريم:وأنتي عاملة أي مع احمد
نور :والله من يوم حادث نورهان وهو مكلمنيش
مريم:يعني ملمحش انه يخطبك
نور:لمح بس انا عملت نفسي عبيطة
مريم:طب لية يا نور
نور:لازم أئدبة انا عرفت من نورهان انه بيشرب وعارف بنات كتير وكمان حاجات حرام
مريم:ما يمكن اتهدي
نور:اللي ذي دا ما بيتهداش بسهولة هو لازم يتأدب
مريم:تمام انا هقفل عشان هموت وانام.........تصبحي علي خير يا نور
نور:وانتي من اهلة يا مريمة
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
في صباح بيت زين صحي زين من النوم دخل الحمام.تكملة الحلقة ٣٠
دخل الحمام اخد شاور وطلع لبس واتشيك وحط البرفيوم بتاعو ونزل لقي مامتة وباباة بيفطرو
زين:صباح الخير
الام والاب:صباح النور
الام: يلا يا حبيبي اقعد افطر
زين:معلش يا قلبي هفطر في الشغل عشان مستعجل يلا باي
الام:ربنا يبعد عنك اي شر يا حبيبي
الاب:يارب ويلاقي بنت الحلال اللي تعقلة
الام:لية انا ابني مش عاقل
الاب:لا واحد في مركزة يسهر مع البنات الليل ويشرب دا يبقي عاقل
الام:افطر يا يوسف
الاب:فطرت انا هروح الشركة
حبيبي(ام زين):مع السلامة يا حبيبي
يوسف(ابو زين):حبيبك شكل ابني اللي مش عاقل لوحدة شكل امه هي كمان
حبيبة:هههههههه امشي يلا ياراجل
يوسف بغمزة:الله ماغزيك يا شيطان
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
وصل زين مكتبه واتصل علية البوفية يجيب القهوة
بعد دقائق وصلت القهوة
عم عبد الرحمن:اتفضل القهوة يا زين باشا واللواء أمجد عايز حضرتك في مكتبة
زين:تمام هشرب القهوةوهروح
بدا زين يشرب القهوة وبعد دقائق وصل الي مكتب اللواء
خبط علي الباب
اللواء:اتفضل
دخل زين وقعد علي الكرسي
زين :خير يا فندم
اللواء امجد:عندي ليك خبر وحش
زين بقلق:خير حضرتك
اللواء:رامي هرب
زين بصدمة:هرب اذاي
اللواء :معرفش بس في حد من عندنا ساعدو
زين بنفعال:مين دا وانا هموت اللي جيبينة
اللواء:لما اتأكد هقولك بس في مشكلة تانية
زين:هو في لسة مشكلة تانية خير
اللواء:في خطر كبير علي المحامية نورهان
زين:طب والعمل
اللواء:هو انا فكرت كتير ولقتش غير حل واحد هو اللي هينفع
زين:اي هو
اللواء:الحل هو
بقلم نورا عبدالرؤوف
فى الصباح كانوا ابطالنا فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت زين نايم على الكنبه اللى جمبها بصت حواليها لقت نفسها فى المستشفى افتكرت لما اغمى عليها
نورهان بصوت متعب : زين يازين
صحى زين على صوتها وراح نحيتها
زين بلهفه : انتى صحيتى حمدلله على السلامه
نورهان : الله يسلمك .. انت ايه اللى منيمك كدا
زين بحنيه : مرضتش اسيبك لوحدك قولت اقعد اطمن عليكى الاول
نورهان اكتفت بأبتسامه
زين : الدكتور قال تقدرى تخرجى انهارده
نورهان : تمام ... يلاااهوى زمان اهلى قلقانين عليا لازم اكلمهم اطمنهم
زين : طب انا هنزل ادفع الحساب على ماتجهزى نفسك عشان نمشي
نورهان : تمام ....زين
زين كان وصل للباب وفتحه لفلها : نعم
نورهان بإبتسامه : شكرا
زين بإبتسامه وغمزه: العفو ياحضرت الاڤوكاتو احنا فى الخدمه
ومشي زين وبدأت نورهان تجهز نفسها .... بعد دقائق نزلت نورهان وركبت مع زين العربيه وهما فى العربيه
نورهان : احم زين هو ايه اللى حصل امبارح بعد اما اغمى عليا
زين وهو بيتنهد : مفيش انا طلبت الاسعاف وجات وخدتك المستشفى والدكتور قال انك عندك صدمه عصبيه واداكى مهدئات نيمتك لحد الصبح وبس
نورهان بإمتنان : بجد شكرا ليك .. اه صح فاتوره المستشفى كانت كام
زين بصلها وبسخريه قال : ليه مفكرانى سوسن عشان اخد منك فلوس
نورهان : معلش يازين انت مش مضطر تدفعلى فلوس
زين : بس يابت ويلا انزلى احنا وصلنا اطلعى انتى ارتاحى وانا هعدى عليكى بالليل اطمن عليكى
نورهان بسرعه : لا متعديش
زين بإستغراب : ليه ! بلاش اطمن عليكى
نورهان : تطمن عليا ليه ها كنت من باقى عيلتى ؟ روح شوف حالك يسطا
زين يرفع حاجبه : اسطا ! ايه بتكلمى سواق حتى وانتى تعبانه لمضه ولسانك طويل على العموم ماشي سلام ياحضرت الاڤوكاتو
طلعت نورهان اوضتها واترمت على السرير ومسكت التليفون كلمت اهلها
نورهان : الو ازيك يابابا
الاب : الحمدلله ايه يابنتى قلقتنيا عليكى فضلنا نكلمك امبارح كتير بس تليفونك كان مقفول
نورهان : معلش يابابا فصل شحن وماما عامله ايه
الاب : الحمدلله بخير خدى كلميها
الام : الو ازيك ياحبيبتى وحشانى
نورهان والدموع فى عينيها: الحمدلله ياماما انتى وحشانى اوى
الام بقلق : نورهان مال صوتك
نورهان بعياط : تعبانه اوى ياماما ومخنوقه
الام بخضه : ياحبيبتى يابنتى مالك فيكى ايه انا قلبي وجعنى من امبارح عليكى
نورهان : خسرت القضيه ياماما
الام : متزعليش ياحبيبتى الحياه مكسب وخساره وانتى ياما كسبتى قواضي مجتش على دى
نورهان وهى مش عارفه تقولها الحقيقه : عندك حق ياماما
الام : هتيجى امتى
نورهان : بكره الصبح ان شاء الله
الام : ربنا يرجعك ليا بالسلامه ياروحى
>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند نور ومريم فى البنك
مريم وهى داخله لنور مكتبها : نووور
نور بخضه : ايه يازفته خضتينى بت انتى مش وراكى شغل
مريم : ايوه ورايا بس نورهان جات فى بالى قولت نتصل بيها
نور بقلق : وانا برده حاسه ان فيها حاجه طب استنى اكلمها
مريم : نتكلم مكالمه جماعيه عشان هايدى تدخل معانا .. وانا هدخل فى
مكتبي .
نور : تمام
واتصلت نور
نورهان : ولاد حلال كنت لسه هرن
مريم : ازيك ياصحبتى
نورهان : الله يسلمك
هايدى : ايه يسطا عامل ايه
نورهان : تمام الحمدلله ياباشا
نور : عملتى ايه فى القضيه
نورهان بتنهيده : خسرتها
البنات اتخضوا
مريم بقلق : يانهار طب والعمل انتى لازم تنزلى القاهره حالا
نورهان بسخريه : يعنى لو نزلت القاهره مش هيعرفوا يوصلولى ويموتنى يعنى
نور بقلق : بعد الشر عليكى .. طب عملتى ايه لما خسرتيها
نورهان حكتلهم اللى حصل
هايدى : طب والله زين ده جدع اوى
مريم : ايوه واكيد نورهان دبشت معاه فى الكلام
نورهان بضحك : اكيد
نور بقلق : بجد يانورهان لازم تنزلى انا بجد خوفت عليكى
نورهان لسه هترد الباب خبط
نورهان : يابنات معلش هقفل معاكو وهشوف مين اللى بيخبط على الباب
مريم : تلاقيه زين
نورهان : اكيد هو .. هو اللى بيفضل ينطلى فى كل حته
البنات : ههههههه
قفلت نورهان مع البنات وراحت تفتح الباب اتفاجئت من الشخص
نورهان بدهشه : زياد ! انت ايه اللى جابك وعرفت مكانى ازاى ؟!
زياد : وحشتينى يانورا .. وعرفت مكانك ازاى انا بقالى فتره مراقبك
نورهان بدهشه اكبر : ومراقبنى ليه انت عايز منى ايه
زياد بحنيه : عايز اتجوزك وهنسافر فى اى مكان انا مش عاوز حد غيرك
نورهان بغضب : تتجوزنى ازاى والدكتوره بتاعتك دى فاكر لما جرحتنى
زياد بحب: كنت مجنون ولما عقلت جتلك
نورهان بغضب : وانا مش عاوزاك واتفضل اطلع بره
زياد بعصبيه وهو بيقرب منها : مش بمزاجك هتجوزك غصب عنك
نورهان بغضب اكتر وهى بتحاول تزقه لبره الاوضه : اطلع بره والا والله هطلبلك البوليس
زياد طلع منوم من جيبه ورشه فى وشها نورهان قبل ماتقع شالها ونزل بيها وحطها فى العربيه ومشى
>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند زين
كان قاعد بيفكر فى نورهان وانها لما خسرت القضيه بقى فى خطر على حياتها وهو لازم يعمل حاجه ويحميها جه فى باله انه يكلمها واتصل بيها وفضل يرن كتير بس نورهان مردتش راح لبس بسرعه وراح الفندق طلع خبط على الباب بس مافيش حد بيرد نزل الريسبشن يسأل عليها
موظف الاستقبال : استاذه نورهان مشت يافندم مع خطيبها
زين بصدمه : خطيبها ازاى
الموظف : نعم يافندم
زين : طب مشت امتى
الموظف : ماشيين من شويه خطيبها شايلها وطلب حد يشيل الشنطه ويوصلها العربيه
زين : تمام شكرا
عند نور قبل ماتدخل تنام جاتلها رساله مكتوب فيها : ماتحن ياقاسي
نور : قاسي ! مين الاهبل ده
مهمتمش وراحت تنام بس صحت على صوت رنه التليفون
نور : الو مين
احمد : انا ياقلبي
نور : هو انت عايز ايه وجلت رقمى منين
احمد : عايز اسمع صوتك وجبت رقمك منين فا دى سهله انتى ناسيه انى ظابط ولا ايه
نور : تمام عايز حاجه تانى
احمد : ايوه عاوز اتكلم معاكى
نور : وانا مش عايزه
احمد : نور اسمعينى بس
نور : اتفضل
احمد فضل يتكلم هو ونور لغيت الفجر
نور : احمد معلش عايزه انام عشان ورايا شغل بكره الصبح
احمد بحب : تمام يانور .. تصبحى ع خير
نور بإبتسامه : وانت من اهله صحت نورهان من النوم بصت حواليها لقت زياد قاعد ع الكرسي اتفزعت نورهان وخافت
زياد وهو بيحاول يقرب منها: متخافيش ياقلبي
نورهان بعياط وبتبعد عنه : انت عملت فيا ايه
زياد ببرود : معملتش لسه
نورهان بعصبيه : انت عايز منى ايه
قامت وفضلت تضرب فيه زياد زقها ووقعت على الارض وهو نزل وفضل يضربها وقلع الحزام وضربها بيه لغيت ما نورهان جسمها جاب دم
زياد بعصبيه : انا هنزل اشتريلك فستان وهجهز نفسي عشان هتجوزك انهارده ياقلبي
ونزل وقفل عليها بالمفتاح ونورهان مش قادره تقوم من الوجع
>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند زين
زين كان قاعد فى مكتبه وسرحان ..دخل احمد من غير مازين يحس
احمد بهزار : بخخخخخ
زين : خضتنى الله يخربيتك
احمد : مالك زعلان ليه ده انا قولت هلاقيك فرحان ان رامى اتحكم عليه بالاعدام
زين بقلق : خايف على نورهان روحتلها امبارح الفندق وسألت عليها فى الاستقبال قالو انها مشت مع خطيبها واللى اعرفه انها مش مخطوبه
احمد : انت كده قلقتنى طب والعمل هنعمل ايه
زين وهو بيقوم : تعالى معايا الفندق هنشوف تسجيلات كاميرات المراقبه ونشوف مين ده
احمد : تمام يلا بينا
>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند هايدى
هايدى كانت بتخلص اوراق ومشغوله جدا دخلت عليها سكرتيره كريم
السكرتيره : استاذه هايدى بشمهندس كريم عاوز حضرتك فى مكتبه
هايدى : حاضر روحى انتى وانا هاجى وراكى .... هايدى لنفسها : اكيد عايزنى عشان الاوراق وانا لسه مخلصتهاش ربنا يستر
راحت هايدى خبطت على الباب
كريم : اتفضل
دخلت هايدى
كريم : اتفضلى اقعدى ياهايدى
قعدت هايدى
كريم : اكيد انتى مفكره انى عايزك عشان الاوراق بس انا مش عاوزك عشان كده
هايدى بإستغراب : طب عشان ايه
كريم : احم انا بصراحه حبيت اعتذرلك على اخر مره كنت بصراحه أرار ورخم معاكى بس صدقينى كنت عاوز اقطع الملل
هايدى : حصل خير المفروض اللى يعتذر انا عشان اتعصبت وكده
كريم بهزار: طب ممكن نفكنا من الاعتذرات دى ، انا عازمك على العشا وارجو انك توافقى
هايدى : معلش حضرتك مش هينفع
كريم : يبقى لسه زعلانه
هايدى : والله لا زعلانه ولا حاجه
كريم : يبقى خلاص توافقى
هايدى بإبتسامه : تمام موافقه
كريم بضحك : تمام هعدى عليكى الساعه ٧ بالليل يناسبك الميعاد
هايدى : تمام يناسبنى .. عن اذنك هروح اشوف شغلى
كريم : اتفضلى
>>>>>>>>>>>
فى البنك عند مريم ونور
نور راحت لمريم مكتبها لقتها سرحانه
نور : الجميل سرحان فى ايه
مريم وانتبهت ليها : مانتى عارفه
نور : هو برده طب معاملته عامله ايه معاكى
مريم : عادى بس بقى انهارده عايزنى اقابله ونتكلم مع بعض
نور : ازاى
مريم : قالى مريم عايزك فى موضوع مهم وهقابلك فى الكافيه اللى جمب البنك
نور : اشطاا جدا يارب سهلها بقي
مريم : ياارب .. بس انتى ايه اللى جابك المكتب مش عوايدك يعنى ؟
نور : مامت نورهان كلمتنى بتقولى المفروض نورهان تيجى انهارده الصبح بس مجتش وتليفونها مقفول وانا بصراحه قلقت عليها
مريم بخضه : يانهار لايكون العصابه خطفتها
نور بقلق : انا حاسه بكده
مريم : طب بقولك ايه احنا لازم نتصرف لازم نوصل لزين
نور لسه هترد تليفونها رن
نور : الو ازيك يااحمد
احمد : الله يسلمك نور بقولك هبعتلك صوره شخص ع الواتس ولو عرفتيه قوليلى بسرعه
نور : تمام
احمد بعت الصوره لنور .. نور فتحت وشافتها واتفاجأت بصوره زياد
نور بدهشه : زياد
مريم : فى ايه يانور وزياد مين
نور : زياد اللى نورهان كانت بتحبه زمان
مريم : طب هو عايز ايه
نور : معرفش
نور رنت على احمد
نور : احمد دى صوره زياد
احمد بلهفه : زياد مين خطيب نورهان
نور : لا مش خطيبها نورهان مش مخطوبه اصلا وبعدين انت عاوز تعرف ليه وجبت الصوره دى منين ؟
احمد : عشان زياد ده جه خطف نورهان من الفندق على اساس انه خطيبها وفى تسجيل الكاميرات كان شايل نورهان وخارج بيها من الفندق ومشي
نور بخضه : ايه والغبي ده خطفها ليه
احمد : عرفينى ده بس مين
نور حكتله على كل حاجه عن زياد
نور بعياط : احمد ممكن يكون عمل فيها ايه
احمد : طب انتى بتعيطى ليه دلوقت متقلقيش هنوصلها فى اقرب وقت ان شاء الله قبل مايعمل فيها حاجه .. طب تعرفى توصلينى لعمرو صاحبه
نور ادته عنوانه
احمد : تمام انا وزين هننزل القاهره حالا
نور قفلت معاه ولسه بتعيط
مريم بفزع : صحبتى اتخطفت ازاى
نور : حكتلها كل حاجه
مريم بحزن: ياااارب نجيها ياارب ... انا هتصل بهايدى
مريم اتصلت بهايدى
هايدى : الو يامريومه عامله ايه
مريم بحزن : الحمدلله
هايدى بقلق : مالك
مريم بعياط : نورهان اتخطفت
هايدى بصدمه : اتخطفت ازاى
مريم حكتلها كل حاجه
هايدى بحزن : طب انا جيالكو حالا
>>>>>>>>>>>
بعد ساعات وصل زين واحمد القاهره بعد ماعملو اتصالتهم وادلهم مواصفات عربيه زياد عشان يدورو عليه لو
موجود فى اسكندريه
البنات واختها وجوزها فى بيت نورهان
الام بعياط : ياحبيبتى يابنتى ياترى انتى فين
الجرس رن
البنات بلهفه : اكيد نورهان
فتحت مرام الباب طلع زين واحمد
زين بإحراج : احم انا اسف على الازعاج انا النقيب زين وده النقيب احمد زميلى
والد نورهان بحزن : اتفضلوا
زين بجديه: انا كلمت كلمت زمايلى فى الداخليه هنا وفى اسكندريه واديتهم مواصفات زياد وعربيته ولو فى خبر عنه هيبلغونى ان شاء الله
الام بعياط : ياااااارب نجيها واحميها يااارب ..
احمد : طب استاذ عمرو هو مكنش بيلمحلك حاجه على نورهان فى الفتره الاخيره
عمرو : لا والله انا قاطع علاقتى بيه من زمان
احمد :تمام
بعد ساعات تليفونه زين رن
زين بلهفه : الو ايه وصلتله تمام انا حاى حالا
زين فتح الباب واتفاجئ بنورهان واقفه على الباب وهدومها متقطعه وجسمها ووشها كل كدمات
زين بصدمه : نورهان !
نورهان زقته ودخلت تجرى على جوه
اهلها وصحابها اول ماشافوها كده جروا عليها
امها بعياط : ياحبيبتى يابنتى عمل فيكى ايه
نورهان وهى بتترمى فى حضنها وبتنهار من العياط
والدها بغضب : وحياه ربنا ماهسيبه الا لما اخلص عليه
وفجأه نورهان وقعت واغمى عليها
البنات وامها صوتوا : نورهااااااان
زين بخضه وهو بيجرى عليها وبيشلها : احمد افتح الباب وحصلنى بسرعه هنوديها على اقرب مستشفى
فى المستشفى وكلهم مستنين حد يخرج من عند نورهان عشان يتطمنوا عليها
زين واحمد واقفين فى جمب لوحدهم
زين بغضب : اقسم بالله لهدفعه تمن اللى عمله فيها ده غالى اوى
احمد بيطبطب على كتفه : اهدى يازين نطمن عليها بس ونشوف هنعمل ايه فى الكلب ده
الدكتور خرج من عندها وكلهم جريوا عليه
والدتها بعياط : طمنى بنتى جرالها ايه
الدكتور : بنت حضرتك اتعرضت لضرب عنيف وجسمها كله مليان كدمات وعلامات جلد بكورباج او حزام وعندها انهيار بسبب اللى اتعرضتله ده كله وانا مضطر اعمل محضر باللى حصلها ده
احمد بجديه : شوف شغلك يادكتور وكمان عاوزين تقرير طب شرعى واثبات حاله باللى حصلها ده كله
الدكتور : تمام تحت امرك
زين بلهفه : طب احنا ممكن ندخل نطمن عليها
الدكتور : ايوه اتفضلوا هى فاقت دلوقت بعد اذنكو
مشى الدكتور ودخلوا لنورهان لاقوها نايمه على السرير ومتعلقلها محاليل ووشها كله كدمات
امها بتجرى عليها وبتاخدها فى حضنها وبتعيط ونورهان بتعيط والبنات بيعيطوا وبعد دقيقين
احمد بهزار : ايه ياجماعه ماتصلوا على النبي ما البونيه كويسه اهيه اهدوا كده
كل اللى فى الاوضه : عليه الصلاه والسلام
زين بحنيه : حمدلله على سلامتك
نورهان : الله يسلمك
احمد : هااا يانورهان احكيلنا ايه اللى حصل
نورهان بعياط : حكتلهم اللى حصل لما زياد جالها الفندق وخطفها وضربها
نور بحزن : طب وانتى هربتى ازاى
نورهان بعياط : لما نزل وقفل عليا الباب بالمفتاح قومت بعد شويه ادور على اى حاجه اهرب منها فتحت البلكونه لقيت فى بلكون لازقه فيها فانطيت منها ودخلت للناس صحاب الشقه اتخضوا من منظرى وقعدوا يسألونى فى ايه وحكتلهم اللى حصل واترجيتهم انهم يهربونى وفعلا الراجل صاحب البيت ربنا يكرمه وصلتى لحد بيتنا وقالى انه مستعد يشهد باللى حصلى
زين بغضب وعينيه حمرا من كتر الغضب: وحياه امه ماهخليه يطلع عليه نهار تانى
وقام مشى واحمد وراه عشان يلحقه الممرضه دخلت وقالت : بعد اذنكو ممكن تتفضلوا عشان المريضه ترتاح شويه
وخرجوا كلهم من عند نورهان
ووالدتها بتعيط وبتقعد على الكرسي : كان مستخبيلك ده كله فين يابنتى
مرام بحزن : اهدى ياماما هتبقي كويسه ان شاء الله
نور للبنات : يابنات كلمهوا اهلكوا عرفوهم اننا هنبات مع نورهان فى المستشفى انهارده
مرام : ملوش داعى تتعبوا نفسكوا روحوا وتعالو الصبح بدرى
هايدى بتصميم : لا مش هينفع نسيبها
مرام : يابنتى والله ملهاش لاومه البيات هتتعبوا وكمان نامت مش هتصحى غير الصبح فاروحوا وتعالو الصبح ان شاء الله
مريم : مرام عندها حق يابنات يلا بينا ونبقى نيجى الصبح بدرى ان شاء الله
هايدى : تمام ماشي بس لو حصل حاجه ابقي كلمينا
مرام : خلاص ماشي
ومشوا البنات
>>>>>>>>>>>>>>>>>
عند زين واحمد فى العربيه
زين بيسوق باقصى سرعه
احمد : يابنى هدى شويه احنا كده مش هنلحق نوصل اسكندريه
زين بغضب : عاوز اشوف ابن ال*** ده عشان اربيه على اللى عمله فيها
احمد بخبث : طب وانت مالك زعلان اوى كده ماهو البوليس هيجبلها حقها
زين بعصبيه : والله مافى حد مربيه ومعلمه الادب غيرى هخليه يندم على اليوم اللى فكر بس انه يكلمها
احمد بخبث: وانت مضايق ليه اوى كده ده كان عاوز يتجوزها
زين بغضب وزعيق : احمااااااااد
احمد بضحك : خلاص ياعم انا بس كنت عاوز انبهك ان انت فعلا فى حاجه جواك لنورهان ومش اوهام زى مابتقول
زين : لا اوهام انا بس صعبت عليا وعاوز اجيب حقها من اللى عمل فيها
احمد : اممممم ماشي ياصاحبي بكره الايام هتثبتلك ان كل دى مش اوهام
زين : خلاص خلصنا
وكملوا الطريق فى صمت بس زين كان بيفكر فى كلام احمد
ووصلوا القسم اللى موجود زياد فيه
وزين واحمد قابلوا زميلهم كان اسمه حازم
زين وعينيه بيطقوا شرار : هو فين ياحازم
حازم بجديه : زين مش عاوزك تتهور هو موجود فى الحجز دلوقت هبعت اجيبه
حازم بعت جابه من الحجز واول مادخل زين قام مسكه من ياقه قميصه وضربه بالبوكس فى وشه
زين بغضب : بقي انت ياابن ال*** تمد ايدك عليها وحياه امك لاندمك على اليةم اللى فكرت بس فيها ياابن ال *****
زياد وهو بيحاول ياخد نفسه : انت مالك نورهان هتبقي مراتى ومش هتبقي لحد غيرى ابدا
زين اتجنن وفضل يضرب فيه : ده يبقى
اخر يوم فى عمرك نورهان عمرها ماهتبقى لواحد زيك يا***
ى فكرت بس فيها ياابن ال *****
وزين فضل يضرب واحمد وحازم بيحاولو يبعدوه عنه بس مش قادرين عليه لحد مافعلا نجحوا وبعدوه عنه
احمد وهو بينهج : اهدى يازين مش
كده هتموته فى ايدك يااخى
حازم ينادى على العسكرى : ياعسكرى تعالى خد المتهم على الحجز
اخده العسكرى ومشي
حازم : مش كده يازين قولتلك بلاش تتهور وبعدين هو كده كده مسجون بس احنا مستنين المحضر اللى استاذه نورهان هتعمله ونتيجه الطب الشرعى
زين بعصبيه: ابن ال ********* ازاى يعمل فيها كده
احمد : اهدى يازين حقها هيرجع بس اهدى وبلاش تهور
زين بغضب : اما نشوف اخرتها
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
مكان تانى عند هايدى
هايدى بعد ماروحت بيتها ودخلت اوضتها وغيرت هدومها وجات تنام على السرير لقت تليفونها بيرن
قامت ترد
هايدى : الو
كريم بهزار : متشكرين اوى ع المقلب اللى اديتهولى ده
هايدى بإستغراب : مقلب ايه ! انت بتكلمنى فى الوقت ده عشان تهزر ؟!
كريم بدهشه : ايه ده انتى كمان ناسيه ! ماهو اصل الاهتمام مابيطلبش يااستاذه
هايدى افتكرت الميعاد بتاع العشا : اوووبس .. انا اسفه والله حصلت مشكله انهارده ونسيت خالص اتصل اعتذر منك
كريم بجديه : مشكله ايه
هايدى بحزن : مشكله مع واحده صحبتى وتعبانه شويه متشغلش بالك واه معلش انا اسفه مش هعرف اجى الشركه بكره
كريم : تمام براحتك والف سلامه على صاحبتك
هايدى : الله يسلمك .. مع السلامه
كريم : الله يسلمك
وقفلت هايدى ونامت
>>>>>>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند مريم
مريم اتصلت بمصطفى
مريم : الو يامصطفى ازيك
مصطفى : الله يسلمك يامريم عامله ايه
مريم : بخير الحمدلله .. انا اتصلت عشان اعتذر انى معرفتش اقابلك بعد الشغل انهارده اصل فى واحده صحبتى تعبت وفى المستشفى وكان لازم اروحلها
مصطفى : ولا يمهك يامريم .. المهم اطمنتى على صاحبتك
مريم : ايوه الحمدلله
مصطفى : طب اقابلك بكره فى نفس الكافيه اللى جمب البنك
مريم : لا اصل انا مش هروح الشغل بكره عشان هروح ازور صاحبتى فى المستشفى فا ممكن تيجى اقابلك فى اى مكان قريب من المستشفى وخلاص
مصطفى : تمام ابقي ابعتى العنوان واكلمك نتقابل فين بالظبط
مريم : تمام يامصطفى .. مع السلامه
مصطفى : مع السلامه
وقفلت مريم وفضلت تفكر ياترى مصطفى عاوزها فى ايه ممكن يكون بيحبها زى ماهى بتحبه وفضلت تفكر لحد ماغلبها النوم
وعدى اليوم وجه يوم جديد مليان بالمفاجأت لابطالنا كلهم
>>>>>>>>>>>>
عند نورهان فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت كل اهلها واصحابها جمبها
والدتها بلهفه : صباح الخير يانور عينى
نورهان بصوت مجهد : صباح الخير ياماما
والدها : عامله ايه ياحبيبتى حاسه لحاجه اطلبلك الدكتور
نورهان : لا يابابا انا بخير متقلقش عليا
نور بهزار : صباح الخير ياعم كل ده نوم
نورهان بإبتسامه هاديه : صباح الخير يانور
هايدى بحنيه وهى بطبطب ع ايديها : حمدلله على سلامتك
نورهان بإبتسامه : الله يسلمك ياصحبتى
مريم بهزار : وسعولى كده اما ابوسها البت دى وحشانى اوى
وراحت تبوس فى نورهان
ونورهان بتضحك
نور بضحك : خلاص البت هتموت فى ايدك
هايدى بضحك : طب استنى اما صحتها ترد الاول
مريم بهزار : البت كانت وحشانى ايه بلاس ابوس
وفضلوا يضحكوا ويهزروا سوا
وجه ميعاد مقابله مريم ومصطفى
مريم :طب انا هستأذن ساعه ياجماعه وهرجع تانى
نور بخبث : رايحه فين يامريم
مريم بأرتباك : ا...ااا .. رايحه مشوار سريع وهرجع على طول
ومشت بسرعه قبل ماحد يسألها تانى
وراحت قابلت مصطفى فى كافيه قريب من المستشفى
الام بلهفه : ايه وصلوله
زين : ايوه ياامى متقلقيش
زين فتح الباب واتصدم من اللى قدامه ؟؟؟؟
زين فتح الباب واتفاجئ بنورهان واقفه على الباب وهدومها متقطعه وجسمها ووشها كل كدمات
زين بصدمه : نورهان !
نورهان زقته ودخلت تجرى على جوه
اهلها وصحابها اول ماشافوها كده جروا عليها
امها بعياط : ياحبيبتى يابنتى عمل فيكى ايه
نورهان وهى بتترمى فى حضنها وبتنهار من العياط
والدها بغضب : وحياه ربنا ماهسيبه الا لما اخلص عليه
وفجأه نورهان وقعت واغمى عليها
البنات وامها صوتوا : نورهااااااان
زين بخضه وهو بيجرى عليها وبيشلها : احمد افتح الباب وحصلنى بسرعه هنوديها على اقرب مستشفى
فى المستشفى وكلهم مستنين حد يخرج من عند نورهان عشان يتطمنوا عليها
زين واحمد واقفين فى جمب لوحدهم
زين بغضب : اقسم بالله لهدفعه تمن اللى عمله فيها ده غالى اوى
احمد بيطبطب على كتفه : اهدى يازين نطمن عليها بس ونشوف هنعمل ايه فى الكلب ده
الدكتور خرج من عندها وكلهم جريوا عليه
والدتها بعياط : طمنى بنتى جرالها ايه
الدكتور : بنت حضرتك اتعرضت لضرب عنيف وجسمها كله مليان كدمات وعلامات جلد بكورباج او حزام وعندها انهيار بسبب اللى اتعرضتله ده كله وانا مضطر اعمل محضر باللى حصلها ده
احمد بجديه : شوف شغلك يادكتور وكمان عاوزين تقرير طب شرعى واثبات حاله باللى حصلها ده كله
الدكتور : تمام تحت امرك
زين بلهفه : طب احنا ممكن ندخل نطمن عليها
الدكتور : ايوه اتفضلوا هى فاقت دلوقت بعد اذنكو
مشى الدكتور ودخلوا لنورهان لاقوها نايمه على السرير ومتعلقلها محاليل ووشها كله كدمات
امها بتجرى عليها وبتاخدها فى حضنها وبتعيط ونورهان بتعيط والبنات بيعيطوا وبعد دقيقين
احمد بهزار : ايه ياجماعه ماتصلوا على النبي ما البونيه كويسه اهيه اهدوا كده
كل اللى فى الاوضه : عليه الصلاه والسلام
زين بحنيه : حمدلله على سلامتك
نورهان : الله يسلمك
احمد : هااا يانورهان احكيلنا ايه اللى حصل
نورهان بعياط : حكتلهم اللى حصل لما زياد جالها الفندق وخطفها وضربها
نور بحزن : طب وانتى هربتى ازاى
نورهان بعياط : لما نزل وقفل عليا الباب بالمفتاح قومت بعد شويه ادور على اى حاجه اهرب منها فتحت البلكونه لقيت فى بلكون لازقه فيها فانطيت منها ودخلت للناس صحاب الشقه اتخضوا من منظرى وقعدوا يسألونى فى ايه وحكتلهم اللى حصل واترجيتهم انهم يهربونى وفعلا الراجل صاحب البيت ربنا يكرمه وصلتى لحد بيتنا وقالى انه مستعد يشهد باللى حصلى
زين بغضب وعينيه حمرا من كتر الغضب: وحياه امه ماهخليه يطلع عليه نهار تانى
وقام مشى واحمد وراه عشان يلحقه الممرضه دخلت وقالت : بعد اذنكو ممكن تتفضلوا عشان المريضه ترتاح شويه
وخرجوا كلهم من عند نورهان
ووالدتها بتعيط وبتقعد على الكرسي : كان مستخبيلك ده كله فين يابنتى
مرام بحزن : اهدى ياماما هتبقي كويسه ان شاء الله
نور للبنات : يابنات كلمهوا اهلكوا عرفوهم اننا هنبات مع نورهان فى المستشفى انهارده
مرام : ملوش داعى تتعبوا نفسكوا روحوا وتعالو الصبح بدرى
هايدى بتصميم : لا مش هينفع نسيبها
مرام : يابنتى والله ملهاش لاومه البيات هتتعبوا وكمان نامت مش هتصحى غير الصبح فاروحوا وتعالو الصبح ان شاء الله
مريم : مرام عندها حق يابنات يلا بينا ونبقى نيجى الصبح بدرى ان شاء الله
هايدى : تمام ماشي بس لو حصل حاجه ابقي كلمينا
مرام : خلاص ماشي
ومشوا البنات
>>>>>>>>>>>>>>>>>
عند زين واحمد فى العربيه
زين بيسوق باقصى سرعه
احمد : يابنى هدى شويه احنا كده مش هنلحق نوصل اسكندريه
زين بغضب : عاوز اشوف ابن ال*** ده عشان اربيه على اللى عمله فيها
احمد بخبث : طب وانت مالك زعلان اوى كده ماهو البوليس هيجبلها حقها
زين بعصبيه : والله مافى حد مربيه ومعلمه الادب غيرى هخليه يندم على اليوم اللى فكر بس انه يكلمها
احمد بخبث: وانت مضايق ليه اوى كده ده كان عاوز يتجوزها
زين بغضب وزعيق : احمااااااااد
احمد بضحك : خلاص ياعم انا بس كنت عاوز انبهك ان انت فعلا فى حاجه جواك لنورهان ومش اوهام زى مابتقول
زين : لا اوهام انا بس صعبت عليا وعاوز اجيب حقها من اللى عمل فيها
احمد : اممممم ماشي ياصاحبي بكره الايام هتثبتلك ان كل دى مش اوهام
زين : خلاص خلصنا
وكملوا الطريق فى صمت بس زين كان بيفكر فى كلام احمد
ووصلوا القسم اللى موجود زياد فيه
وزين واحمد قابلوا زميلهم كان اسمه حازم
زين وعينيه بيطقوا شرار : هو فين ياحازم
حازم بجديه : زين مش عاوزك تتهور هو موجود فى الحجز دلوقت هبعت اجيبه
حازم بعت جابه من الحجز واول مادخل زين قام مسكه من ياقه قميصه وضربه بالبوكس فى وشه
زين بغضب : بقي انت ياابن ال*** تمد ايدك عليها وحياه امك لاندمك على اليةم اللى فكرت بس فيها ياابن ال *****
زياد وهو بيحاول ياخد نفسه : انت مالك نورهان هتبقي مراتى ومش هتبقي لحد غيرى ابدا
زين اتجنن وفضل يضرب فيه : ده يبقى
اخر يوم فى عمرك نورهان عمرها ماهتبقى لواحد زيك يا***
ى فكرت بس فيها ياابن ال *****
وزين فضل يضرب واحمد وحازم بيحاولو يبعدوه عنه بس مش قادرين عليه لحد مافعلا نجحوا وبعدوه عنه
احمد وهو بينهج : اهدى يازين مش
كده هتموته فى ايدك يااخى
حازم ينادى على العسكرى : ياعسكرى تعالى خد المتهم على الحجز
اخده العسكرى ومشي
حازم : مش كده يازين قولتلك بلاش تتهور وبعدين هو كده كده مسجون بس احنا مستنين المحضر اللى استاذه نورهان هتعمله ونتيجه الطب الشرعى
زين بعصبيه: ابن ال ********* ازاى يعمل فيها كده
احمد : اهدى يازين حقها هيرجع بس اهدى وبلاش تهور
زين بغضب : اما نشوف اخرتها
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
مكان تانى عند هايدى
هايدى بعد ماروحت بيتها ودخلت اوضتها وغيرت هدومها وجات تنام على السرير لقت تليفونها بيرن
قامت ترد
هايدى : الو
كريم بهزار : متشكرين اوى ع المقلب اللى اديتهولى ده
هايدى بإستغراب : مقلب ايه ! انت بتكلمنى فى الوقت ده عشان تهزر ؟!
كريم بدهشه : ايه ده انتى كمان ناسيه ! ماهو اصل الاهتمام مابيطلبش يااستاذه
هايدى افتكرت الميعاد بتاع العشا : اوووبس .. انا اسفه والله حصلت مشكله انهارده ونسيت خالص اتصل اعتذر منك
كريم بجديه : مشكله ايه
هايدى بحزن : مشكله مع واحده صحبتى وتعبانه شويه متشغلش بالك واه معلش انا اسفه مش هعرف اجى الشركه بكره
كريم : تمام براحتك والف سلامه على صاحبتك
هايدى : الله يسلمك .. مع السلامه
كريم : الله يسلمك
وقفلت هايدى ونامت
>>>>>>>>>>>>>>>>
فى مكان تانى عند مريم
مريم اتصلت بمصطفى
مريم : الو يامصطفى ازيك
مصطفى : الله يسلمك يامريم عامله ايه
مريم : بخير الحمدلله .. انا اتصلت عشان اعتذر انى معرفتش اقابلك بعد الشغل انهارده اصل فى واحده صحبتى تعبت وفى المستشفى وكان لازم اروحلها
مصطفى : ولا يمهك يامريم .. المهم اطمنتى على صاحبتك
مريم : ايوه الحمدلله
مصطفى : طب اقابلك بكره فى نفس الكافيه اللى جمب البنك
مريم : لا اصل انا مش هروح الشغل بكره عشان هروح ازور صاحبتى فى المستشفى فا ممكن تيجى اقابلك فى اى مكان قريب من المستشفى وخلاص
مصطفى : تمام ابقي ابعتى العنوان واكلمك نتقابل فين بالظبط
مريم : تمام يامصطفى .. مع السلامه
مصطفى : مع السلامه
وقفلت مريم وفضلت تفكر ياترى مصطفى عاوزها فى ايه ممكن يكون بيحبها زى ماهى بتحبه وفضلت تفكر لحد ماغلبها النوم
وعدى اليوم وجه يوم جديد مليان بالمفاجأت لابطالنا كلهم
>>>>>>>>>>>>
عند نورهان فى المستشفى
صحت نورهان من النوم لقت كل اهلها واصحابها جمبها
والدتها بلهفه : صباح الخير يانور عينى
نورهان بصوت مجهد : صباح الخير ياماما
والدها : عامله ايه ياحبيبتى حاسه لحاجه اطلبلك الدكتور
نورهان : لا يابابا انا بخير متقلقش عليا
نور بهزار : صباح الخير ياعم كل ده نوم
نورهان بإبتسامه هاديه : صباح الخير يانور
هايدى بحنيه وهى بطبطب ع ايديها : حمدلله على سلامتك
نورهان بإبتسامه : الله يسلمك ياصحبتى
مريم بهزار : وسعولى كده اما ابوسها البت دى وحشانى اوى
وراحت تبوس فى نورهان
ونورهان بتضحك
نور بضحك : خلاص البت هتموت فى ايدك
هايدى بضحك : طب استنى اما صحتها ترد الاول
مريم بهزار : البت كانت وحشانى ايه بلاس ابوس
وفضلوا يضحكوا ويهزروا سوا
وجه ميعاد مقابله مريم ومصطفى
مريم :طب انا هستأذن ساعه ياجماعه وهرجع تانى
نور بخبث : رايحه فين يامريم
مريم بأرتباك : ا...ااا .. رايحه مشوار سريع وهرجع على طول
ومشت بسرعه قبل ماحد يسألها تانى
وراحت قابلت مصطفى فى كافيه قريب من المستشفى
مريم بصدمة:تخطب
مصطفي:ايوة يا مريم مالك اتصدمتي كدا لية
مريم:لا ماليش مبروك
مصطفي:الله يبارك فيكي يا مريمة عقبالك
مريم أكتفت بإبتسامة
مصطفي:كنت عايزك يا مريمة تخرجي معايا أنا وريهام
مريم:ريهام مين
مصطفي :ريهام خطيبتي
مريم:خلاص بقت خطيبتك
مصطفي بضحك:تفألي يا مريمة
مريم:معلش يا مصطفي مش هقدر أخرج معاكو
مصطفي:لية يا مريم دي هي اللي قالتلي لازم يكون اي حد معانا انا قولتلها مريم بنت عمي وفي مقام اختي
مريم في سرها:اختك
مصطفي :ها يا مريمة
مريم:معلش يا مصطفي ممكن أروح عشان مصدعة ونبقا نتكلم بعدين
مصطفي:تمام
مريم قامت وأخدت شنطتها
مصطفي:استني أوصلك
مريم:لا هروح انا عن اذنك
مشت مريم من الكافية وركبت عربيتها ومشت بأقصي سرعة وبعد دقائق وصلت بيتها دخلت الشقة
مريم:السلام عليكم
الاب والام:وعليكم السلام
مريم دخلت اوضتها
الام:يلا يا مريم عشان نتعشي
مريم :مش جعانة يا ماما
الام:ماشي يا حبيبتي
مريم فضلت تعيط وفتحت دولابها وأخدت صورة مصطفي وفضلت تعيط
مريم:امتي تعرف اني بحبك امتييي
واخدت الصورة في حضنها والدموع نزلت علي الصورة رن تلفون مريم
مريم بعياط:الو
نور:الو يا مريم اي يا بنتي مجتيش لية المستشفي
مريم:معلش يا نور تعبت شوية فاروحت
نور:مالك فيكي اي ومال صوتك انتي بتعيطي
مريم بعياط:مخنوقة يانور مخنوقة اووي
نور بقلق:مالك يا بنتي حصل اي انتي ماشية حلوة حصل حاجة مع مصطفي
مريم: حكتلها علي اللي حصل مع مصطفي
نور:انا بجد مش عارفة اقولك اي بس هرجع واقول ادعي لو خير ربنا يقربة انشاء الله ولو شر انسيي
مريم:انسي إذاي أنا مش بحبة بس انا بعشقة
نور:ربنا يقربة ليكي يا مريم بس بردو متقفيش في طريقة انتي متعرفيش فين النصيب
مريم :يارب يكون من نصيبي
نور:يارب يا مريم
مريم:وأنتي عاملة أي مع احمد
نور :والله من يوم حادث نورهان وهو مكلمنيش
مريم:يعني ملمحش انه يخطبك
نور:لمح بس انا عملت نفسي عبيطة
مريم:طب لية يا نور
نور:لازم أئدبة انا عرفت من نورهان انه بيشرب وعارف بنات كتير وكمان حاجات حرام
مريم:ما يمكن اتهدي
نور:اللي ذي دا ما بيتهداش بسهولة هو لازم يتأدب
مريم:تمام انا هقفل عشان هموت وانام.........تصبحي علي خير يا نور
نور:وانتي من اهلة يا مريمة
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
في صباح بيت زين صحي زين من النوم دخل الحمام.تكملة الحلقة ٣٠
دخل الحمام اخد شاور وطلع لبس واتشيك وحط البرفيوم بتاعو ونزل لقي مامتة وباباة بيفطرو
زين:صباح الخير
الام والاب:صباح النور
الام: يلا يا حبيبي اقعد افطر
زين:معلش يا قلبي هفطر في الشغل عشان مستعجل يلا باي
الام:ربنا يبعد عنك اي شر يا حبيبي
الاب:يارب ويلاقي بنت الحلال اللي تعقلة
الام:لية انا ابني مش عاقل
الاب:لا واحد في مركزة يسهر مع البنات الليل ويشرب دا يبقي عاقل
الام:افطر يا يوسف
الاب:فطرت انا هروح الشركة
حبيبي(ام زين):مع السلامة يا حبيبي
يوسف(ابو زين):حبيبك شكل ابني اللي مش عاقل لوحدة شكل امه هي كمان
حبيبة:هههههههه امشي يلا ياراجل
يوسف بغمزة:الله ماغزيك يا شيطان
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
وصل زين مكتبه واتصل علية البوفية يجيب القهوة
بعد دقائق وصلت القهوة
عم عبد الرحمن:اتفضل القهوة يا زين باشا واللواء أمجد عايز حضرتك في مكتبة
زين:تمام هشرب القهوةوهروح
بدا زين يشرب القهوة وبعد دقائق وصل الي مكتب اللواء
خبط علي الباب
اللواء:اتفضل
دخل زين وقعد علي الكرسي
زين :خير يا فندم
اللواء امجد:عندي ليك خبر وحش
زين بقلق:خير حضرتك
اللواء:رامي هرب
زين بصدمة:هرب اذاي
اللواء :معرفش بس في حد من عندنا ساعدو
زين بنفعال:مين دا وانا هموت اللي جيبينة
اللواء:لما اتأكد هقولك بس في مشكلة تانية
زين:هو في لسة مشكلة تانية خير
اللواء:في خطر كبير علي المحامية نورهان
زين:طب والعمل
اللواء:هو انا فكرت كتير ولقتش غير حل واحد هو اللي هينفع
زين:اي هو
اللواء:الحل هو