الفصل الثالث
الحلقة التالتة من رواية مرات الظابط
بقلم /نورا عبد الرؤوف
فى صباح يوم جديد البنات كانوا فى المدرسه
نور : نورهان انتى بجد غلطانه مينفعش تروحى تقوليلو بحبك مفيش ست تعترف بحبها لراجل
هايدى : خلاص يانور هى ندمانه دلوقت
نورهان : والله ياجماعه الحب عمانى
نور : صحبتك اللى اسمها يمنى عرفت
نورهان: ايوه ومكنتش مصدقه اللى انا عملته
نور : خلاص يانورا اللى حصل حصل وعرفتى غلطتك وفكرى فى مستقبلك ومتشغليش بالك بحاجه والمغرور ده متفكريش فيه
نورهان : ده اللى هعمله ان شاء الله ثم قالت انتى عامله ايه فى شعبتك
نور : تعرفى البنت اللى اسمها مريم دى طلعت طيبه اوى هى اى نعم دبش فى كلامها بس والله طيبه
هايدى : هى فعلا والله طيبه
كل واحد راح شعبته
ملحوظه :_ نور ومريم شعبه اداره ونورهان وهايدى شعبه قانون
وعدى ٤ شهور على البنات واتغيروا تماما نور وهايدى ونورهان ومريم بقوا اكتر من صحاب واسرارهم كلهم مع بعض وكل بوم يروحوا مع بعض واية صاحبتهم معاهم
هايدى : ياجدعاه انا خايفه من بكره
نورهان : وانا كمان الاحصاء دى صعبه
نور : ولا صعبه ولا حاجه
مريم : ايوه ياختى عشلن انتى الدحيحه اللى فينا
نور : كل اعوذ برب الفلق فى ايه يابومه انتى
هبه : هيهيهي على فكره مش انا اللى بومه انتى البومه الكبيره بتاعتنا
هايدى : خلاص يابنات العبوا مع بعض مش خلاص خلصتوا الدرس يلا نروح عشان نقوم بدرى
مشوا البنات وكل واحده راحت بيتها
فى صباح يوم جديد الموافق الخميس ٢١ يوم امتحان الاحصا
نور كان قاعده فى الدرس وشويه من اصحابها جايين
البنات : كل سنه وانتى طيبه يانور
نور : وانتو طيبين ياحبايبى وياارب مايحرمنى منكوا
نورهان : كل سنه وانتى طيبه ياقطتى وتحققى كل اللى بتتمنيه ياارب
نور : وانتى طيبه يامرات الظابط
نورهان : الله يانور اسم حلو اوى
نور : خلاص هقولك على طول يامرات الظابط
مريم : كل سنه وانتى طيبه يابيستى
نور : وانتى طيبه ياقلبي
هايدى : يارب تكون سنه سعيده عليكى ياحبيبتى
نور : ياارب ياقلبي وانتى معايا .. يلا بقي نحضر الحصه
وبعد ساعات قصيره ذهبوا اللى الامتحان نور ومريم كانوا فى لجنه واحده وهايدى ونورهان فى لجنه واحده
الامتحان بدأ ونورهان اتفأجات من اللى بيديها ورقه الاسئله طلع زياده وهو كمان اتفاجئ
نورهان اخدت الورقه ومديتهوش اهتمام زياد استغرب من رد فعلها كان مستنى انها تكلمه او تضحكله
نورهان حلت الامتحان وخلصت فى نصف الوقت زياد ضحكلها نورهان حطت وشها فى الورقه ونامت ع الدرج وده خلى زياد يتعصب
الوقت خلص والبنات طلعوا من اللجنه
نورهان جايه تطلع زياد وقفها
زياد : نورهان استنى
نورهان من غير ماتبصلو : نعم
زياد : كنت عاوز اتكلم معاكى شويه
نورهان بصتله : مفيش كلام مابينا
وسابته ومشت وزياد واقف مصدوم من رد فعلها ، ونورهان طلعت للبنات وحكتلهم على اللى حصل
نور : شابو ليكى بجد براڤو عليكى هو فاكر ايه فاكر لما يتكلم تروحى وتنسي اللى قاله وتبوسي الايادى كمان
هايدى : خلاص يابنات راح لحاله خلينا بقي نفكر فى باقى المواد
مريم : عندك حق
عدى ثلاث شهور والبنات بقوا فى تالته ثانوى
مريم : ياااه اخيرا بقينا فى تالته انا على انى فرحانه وخايفه فى نفس الوقت
نور : وانا كمان يامريم بس لازم نسعى عشان حلمنا
مريم : نور انا عارفه انك نفسك تدخلى كليه ايه تانى باقى حلمك
نور : بصي ياستى اكيد الكليه ونفسي اسافر نفسي بجد الف العالم كله واول دوله الكويت وبعد كده فرنسا ونفسي افتح مطعم فى اسكندريه قدام البحر
مريم : ياااه يانور احلامك حلوه يااارب يتحققوا ان شاء الله
نور : يااارب يامريم وتحققى حلمك انتى كمان
مريم : يااارب.. بقولك هما غابوا كدا ليه كل ده بيجيبوا الاكل
نور : زمانهم جايين بس ياارب يجوا قبل ماالطابور يبدأ
نور ومريم كانوا قاعدين ورا المدرسه عشان يفطروا مع بعض
بعد دقائق وصلوا نورهان وهايدى
مريم : كل ده تأخير يابنات
نورهان: كنتى روحتى انتى وكمان المطعم كان زحمه جدا
نور : طب يلا عشان المدرسه
البنات فرشوا الاكل وهو كان عباره عن سندوتشات مكرونه وعلب كشرى اكيد ناس كتير هتستغرب الفطار ده بس الفطار ده مش هيفهموا غير اللى ف التجاره
فطروا البنات مع بعض وفضلوا يتكلموا
مريم : بنات حد هيطلع رحله الاسكندريه اللى المدرسه عاملاها
نور : ماما مش هتوافق
نورهان وهايدى : ولا احنا
مريم : مفيش غير حل واحد غير اننا مثلا نروح لمامت نور ونقولها احنا عاوزين هنطلع وعايزين نور تطلع معانا ونعمل كده مع اهل كل واحده فينا
البنات بتفكير : موافقين
طابور المدرسه بدأ والبنات راحوا المدرسه وطلعوا الفصل
نروح مكان تانى عند زياد كان بيفكر فى بنت جارتهم البنت دى اسمها تقى
تقى : بنت فى سن ال٢٥ هى دكتوره شخصيتها عنيده ومتكبره جداا عينيها لونها بنى وبتقلب فى الشمس عسلى وبشرتها بيضاء وطويله وجسمها نحيف
فضل زياد يفكر يروح يتقدملها دخل عمرو وقعد قدام مكتب زياد
عمرو: ايه ياعم ايه اللى واخد عقلك
زياد : الحب يااحمد
عمرو : انت بتفكر فى نورهان
زياد باستغراب : ابص لنورهان ايه دى انا بفكر فى تقى واحده جارتنا
عمرو : ربنا معاك انا هدخل عشان ورايا حصه
زياد : تمام
فى اوضه نورهان كانت بتكلم نور واتس وكانت بسمع اغانى
نورهان : نور استنى اعمل ريكورد على اغنيه كدا
نور : اشطا
نورهان بعتت لنور اغنيه لوائل جسار
" نخبي ليه فى اسرارنا وانا وانت مفيش غيرنا ولو ننسي مشاعرنا نكلم مين يفكرنا ياروح الروح بتنسانى وانا فاكر ومش نساى تغيب عن عينى من تانى واعيش من غير حب ازاى ومهما تغيب بعيش وياك واشوفك ورده فى الشباك ودمعه حب عينيا بتستناك يااحلا ملاك قالولى الحب له علامات فى نبض القلب والهمسات وروح بتطير تنادى عليك ورعشه ايد فى السلامات "
نور : اغنيه حلوه اوى انا بعشقها
نورهان : وانا ؛ انا بفضل اتخيل نفسي برقص اسلو مع الظابط
نور : ان شاء الله ياصحبتى تتجوزى ظابط بس انتى ادعى وانتى بتصلى
نورهان : بدعى ياصحبتى
نور : بس اشمعنا عايزه تتجوزىظابط يعنى ؟
نورهان : عشان احس معاه بالامان ورجاله كده بتحافظ على بلادها وتحسي انك لو اتعرضتى لاى موقف هو يحلوا بغمضه عين ثم قالت صحيح انا ابويا وافق انى اطلع الرحله
نور : وانا كمان وهايدى ومريم بردوا هيطلعوا
نورهان : تمام الله بجد احنا هنطلع رحله سوا انا بجد فرحانه
نور : بجد بجد انا كمان فرحانه جدا
نورهان : طب يلا بقي اقفلى نذاكر شويه وننام
نور : تمام تصبحى عل خير ياكورتى البعبع
نورهان : وانتى من اهل الخير ياقطتى
البنات مقضيين الوقت كله فى المذاكره عشان دى اخر سنه عشان يحققوا حلمهم وياارب يحققوا حلمهم
كانوا البنات واقفين قدام البحر وكل واحده سرحانه
نور وهى بتستنشق الهوا : الله بجد نفسي اعيش قدام البحر ياااه لو نيجى كل سنه هنا
نورهان : انا متفائله اننا هنيجى هنا كل سنه ونجيب عيالنا معانا كمان
مريم : ههههههه كمان عيالنا ايه يانورهان انتى بتحلمى
نورهان : تراهنى اننا هنجيب عيالنا هنا
هايدى : خلاص بقي يابنات تعالو نروح القلعه
نور : روحوا انتو وسيبونى اقعد قدام حبيبي
مريم : طب تعالى نروح وهنرجع تانى لحبيبك
راحو البنات اتفسحوا وراحوا القلعه البنات راحوا مطعم عشان يتغدوا
نور : انا مش عايزه اكل سمك
هايدى : لازم يانور اللى يجى اسكندريه ياكل سمك
نور : انا مبحبش انضفه
نورهان : خلاص يانور انا هنضفهولك
طلبوا البنات السمك ونورهان كانت بتنضف لنور السمك واكلو السمك وشربوا العصاير بتاعتهم وفضلوا يهزروا ويضحكو
مشرف الرحله : يلا يابنات عشان نروح
نور وشوشت نورهان عشان عايزه تودع البحر
نورهان : استنى اقول للبنات ونروح نودعه سوا
نورهان : يابنات تعالو نودع البحر قبل مانمشي
راحلو البنات يودعوا البحر واتصوروا مع بعض وبعدين راحوا يركبوا الباص
نور : صحيح اختك هتتجوز امتى يانورا
نورهان : هتتجوز فى الاجازه بتاعتنا ان شاء الله
مريم : هو فاضل اسبوعين على الامتحانات بتاعتنا
هايدى : ايوه انا بجد خايفه
نورهان : متخافوش سيبوها على ربنا
وبعد ساعات وصلوا البنات الى بيوتهم وهما فى قمه السعاده
البنات قضوا الاسبوعين اللى فاضلين على الامتحانات فى الدروس والمذاكره
ومابيناموش غير ساعات قليله والباقى فى المذاكره لحد ماجه ميعاد الامتحانات اللى الكل خايفه منها .
اول يوم كان امتحان عربي ودين البنات راحوا المدرسه وهما خايفين جدا كل واحده راحت لجنتها والامتحان ابتدا وكان الامتحان جاى سهل جدا وبعد ساعتين ونص وقت الامتحان خلص والبنات طلعوا بريك
مريم : الامتحان كان سهل جدا
نور : ايوه الحمدلله عقبال الباقى
نورهان : بنات انا كنت عايزه اقول حاجه
نور: هتتكلمى عن زياد صح
نورهان : يابنت الايه عرفتى ازاى !
نور : بحس بيكى انتى لسه بتحبيه بعد اللى عملو ده كله
نورهان : مين قالك انى بحبه ده انا بدعى ان البنت اللى بيحبها دى تكسفوا وتحرجوا زى ماعمل معايا
هايدى : بت مين
نورهان : بصي ياستى البت دى جارتهم بس بيقولوا متكبره جدا وكدا وهو بيحبها وشغاله دكتوره
نور : ومين اللى قالك
نورهان : عمرو قال لمرام وهى قالتلى
هايدى : بس انتى مش بتفكرى فيه صح
نورهان : من يوم اللى حصل وانا كرهته ومش عايزه اشوف وشه حتى
نور : فاكره اليوم اللى كان بيراقب عليكى فيه كان نفسي تقفى معاه وتشوفى كان هيتكلم ف ايه
نورهان : مكنتش عاوزه اعرف ولا حتى اشوف وشه
مريم : يلا يابنات الامتحان هيبدأ
مشوا البنات ودخلو اللجنه والامتحان بدأ كان امتحان دين ومدته كانت ساعه ونورهان طلعت الادوات والاستيكه وابتسمت وافتكرت لما كانت هى ونور وهايدى يغشوا عليها
اللجنه كانت صعبه شويه بس الحمدلله البنات حلوا كويس وخلص الوقت وطلعو البنات عشان يروحوا
نور : احنا على فكره ورانا درس
مريم : انا بجد مش قادره بلاش نروحو
نورهان : ازاى يامريم استحملى عشان حلمك
هايدى : يلا عشان منتأخرش
وراحو البنات الدرس تعدى ايام الامتحانات ويعدى شهر على الامتحانات والبنات مستنيين النتيجه
وجه يوم فرح عمرو ومرام
نورهان هى واصحابها كانوا مع مرام عند الكوافير وعمرو اول ماشاف مرام ابتسم وباسمها من راسها وراحوا عشان يتصوروا ونورهان اول ماشافت زباد اتخنقت واصحابها حسوا بكده فامشوا عشان يركبوا العربيه اللى هتوصلهم للقاعه ومرام وعمرو وصلوا القاعه بالزفه وكانوا مبسوطين ودخلوا القاعه ورقصوا اول رقصه اسلو ليهم وبعد كدا رقصوا على الاغانى الشعبي والمهرجانات والفرح كان هايص والبنات كانوا بيرقصوا وفرحانين والبنات استأذنوا من نورهان عشان يروحوا
نورهان : طب استنوا نرقص على اغنيه يوم تلات
والبنات فضلو يرقصوا ويغنوا مع بعض وكانوا فرحانين اوى وبعدين روحوا وكانت يمنى صاحبه نورهان معاهم
انهارده يوم مش عادى انهارده يوم ظهور النتيجه ... البنات عايشين فى جو من التوتر كانوا قاعدين عند نور على ماالساعه تيجى٢ بعد الظهر عشان النتيجه هتظهر فى الميعاد ...
مريم : انا مرعوبه جدا
نور : وانا كمان
نورهان : ادعوا يابنات واستغفروا.. انتو صليتوا الضهر .؟
البنات : ايوه الحمدلله
هايدى : يابنات هى الساعه كام
نور : ٢ الاربع يادودو
مريم : يامسهل انا هموت من الخوف
نور : على فكره الحل اللى احنا حلينو زى بعض وانا متأكده من الحل فااسكتى بقى عشان انتى موترانى
مريم : تمام
عدت الربع ساعه والنتيجه بانت....
نور : طب مين اللى هيجيب النتيجه الاول ؟
مريم وهايدى يصوا لنورهان
نورهان : ايه فى ايه
نور : الكبيره هى اللى هنبدأ بيها
نورهان : شكرا ياصحبيه
نور : رقم الجلوس ايه
نورهان : ٣٢٤٧٥
نور دخلت رقم جلوس نورهان والنتيجه ظهرتلها نور بصت لنورهان
نورهان بتوتر : ايه يانور فى ايه
نور : مبرووووووك ياصحبتى جبتى ٩٧٪
نورهان بصدمه وفرحه : بتهزرى بجد الحمدلله ياارب انا بجد هموت من الفرحه نور جابت باقى الشهادات
نور ٩٥٪ ... هايدى ٩٦٪ ..... مريم ٩٥٪
مريم : بجد فرحانه
نور : انا ريلى ريلى هموت من الفرحه
هايدى : فاكرين يابنات لما كنا مش بنطيق المدرسه وزعلانين اننا دخلنا التجاره ..
نورهان : يااااه كرم ربنا جميل اوى اكيد ربنا كان شايف لنا الاحسن اننا ندخل التجاره عشان نشوف بعض ونكون مع بعض ..
نور : ريلى ريلى مبسوطه اننا بقينا اصحاب .
مريم : بنات ايه رأيكم نروح الاسكندريه
البنات : موافقين طبعا..
كل واحده عرفت اهلها انها نجحت وفرحوا واتبسطوا بيهم جدا وكان اجمل يوم فى حياتهم ..
فى صباح يوم جديد البنات كانوا فى الاسكندريه كانوا فى قمه السعاده وراحوا اتفسحوا ولعبوا وعملوا سيشن مع بعض .. البنات وهما بيتمشوا وقفوا عند مطعم فاخم جداا ..
نورهان : ان شاء الله لما ادخل كليه حقوق واضرب فى مكتب محاماه واشتغل هعزمكم هنا
نور : نفسي اعمل مطعم عند البحر
نورهان : ان شاء الله حلمك هيتحقق زى الكليه كدا بس انتى ادعى
مريم : يلا يابنات نروح نودع البحر قبل مانمشى ...
راحو البنات يودعو البحر مع بعض
مريم : فاكره يانورهان لما قولتى اننا هنجيب عيالنا معانا هنا
نورهان بضحك : هههههه يااه فاكره لما كنا هنتخانق مع بعض
البنات : هههههه.....وركبو البنات الباص
نور : يابنات ان شاء الله بكره هنروح نقدم ورق الكليه
البنات : ان شاء الله
مريم ونور هيدخلوا كليه التجاره .. نورهان وهايدى هيدخلوا كليه حقوق
اول يوم جامعه ..اول محاضره للبنات نور ومريم قاعدين مش فاهمين اى حاجه
مريم : نور انا مش فاهمه حاجه
نور : ولا انا هو بيشرح بالانجليزى ليه
مريم : مش احنا دخلنا تجاره عربى
نور : ايوه يعنى احنا ممكن نكون فى محاضره تجاره انجليزى
مريم : شكلنا كده طب استنى اسأل البنت اللى جمبي .. بعد اذنك دى محاضره تجاره انجليزى ولا عربي
البنت : انجليزى
مريم اتصدمت : نور دى طلعت تجاره انجليزى
نور : والله كنت حاسه طب هنعمل ايه ؟
مريم : طب هى فاضلها اد ايه وتخلص
نور : اعتقد ساعتين تعالى وخلاص نعتذر ونطلع..
مريم قبل ماترد الدكتور شاور بايده عشان يخرجوا .. بعد ماخرجوا
نور :الحمدلله جات من عنده تعالى بقا ندور على المحاضره ...
فى مكان تانى فى كليه حقوق نورهان وهايدى كانوا مندمجين اوى فى المحاضره .
نورهان : على فكره كل ده كنا اخدناه فى الثانوى ..
هايدى : فعلا بالنسبالنا الحاجات دى سهله.
نورهان : ايوه الحمدلله تعالى نروح نقعد فى الكافيه على ميعاد المحاضره التانيه تبدأ.
هايدى : يلا
راحوا البنات قعدوا فى الكافيه
هايدى : بقولك انا جعانه تعالى نجيب اى حاجه.
نورهان : استنى ارن على نور ومريم عشان يفطروا معانا .
نور ومريم لقوا المحاضره الحمدلله بس مدخلوش عشان الدكتور طردهم
مريم : تعالى نروح لهايدى ونورهان فى الكافيه على ماالمحاضره التانيه تبدأ
نور بنرفزه : عشان انتى واحده راس عجل انا قولتلك من الاول ان دى المحاضره بتاعتنا .
مريم : والله بحسب التانيه بتاعتنا
نور بعصبيه : مريم مش عايزه اسمع صوتك اول يوم ونطرد كذا مره منك لله ياشيخه .
مريم : منى لله شكرا ياصحبتى عشان محاضره تدعى عليا انتى محسسانى انك انتى اللى اتطردتى لوحدك وهو انا مش اطردت معاكى .
نور بندم : بجد مش قصدى يامريم بس اتكسفت اوى
مريم : خلاص ولا يهمك ياستى بكره هتتعودى على الطردان
نور : هههه عندك حق يلا نروح للبنات
راحوا للبنات...
نورهان : ايه اللى اخركم كده
نور حكتلهم على اللى حصل
هايدى بضحك : يعنى اول ويحصل معاكوا كده ينهار
مريم : خلاص ياجماعه كل مانور تفتكر تهزقنى انا .
نورهان : انتى عارفه ان نور عصبيه بتتعصب من اقل حاجه
هايدى : يلا عشان انا جعانه
اكلوا البنات وكل واحده راحت الى محاضرتها بعد ماالمحاضرات خلصت
نور : اليوم كان صعب اوى
نورهان : عندك حق والله
هايدى : انا هروح انام
مريم : وانا كمان
روحوا البنات وكل واحده راحت بيتها
بقلم /نورا عبد الرؤوف
فى صباح يوم جديد البنات كانوا فى المدرسه
نور : نورهان انتى بجد غلطانه مينفعش تروحى تقوليلو بحبك مفيش ست تعترف بحبها لراجل
هايدى : خلاص يانور هى ندمانه دلوقت
نورهان : والله ياجماعه الحب عمانى
نور : صحبتك اللى اسمها يمنى عرفت
نورهان: ايوه ومكنتش مصدقه اللى انا عملته
نور : خلاص يانورا اللى حصل حصل وعرفتى غلطتك وفكرى فى مستقبلك ومتشغليش بالك بحاجه والمغرور ده متفكريش فيه
نورهان : ده اللى هعمله ان شاء الله ثم قالت انتى عامله ايه فى شعبتك
نور : تعرفى البنت اللى اسمها مريم دى طلعت طيبه اوى هى اى نعم دبش فى كلامها بس والله طيبه
هايدى : هى فعلا والله طيبه
كل واحد راح شعبته
ملحوظه :_ نور ومريم شعبه اداره ونورهان وهايدى شعبه قانون
وعدى ٤ شهور على البنات واتغيروا تماما نور وهايدى ونورهان ومريم بقوا اكتر من صحاب واسرارهم كلهم مع بعض وكل بوم يروحوا مع بعض واية صاحبتهم معاهم
هايدى : ياجدعاه انا خايفه من بكره
نورهان : وانا كمان الاحصاء دى صعبه
نور : ولا صعبه ولا حاجه
مريم : ايوه ياختى عشلن انتى الدحيحه اللى فينا
نور : كل اعوذ برب الفلق فى ايه يابومه انتى
هبه : هيهيهي على فكره مش انا اللى بومه انتى البومه الكبيره بتاعتنا
هايدى : خلاص يابنات العبوا مع بعض مش خلاص خلصتوا الدرس يلا نروح عشان نقوم بدرى
مشوا البنات وكل واحده راحت بيتها
فى صباح يوم جديد الموافق الخميس ٢١ يوم امتحان الاحصا
نور كان قاعده فى الدرس وشويه من اصحابها جايين
البنات : كل سنه وانتى طيبه يانور
نور : وانتو طيبين ياحبايبى وياارب مايحرمنى منكوا
نورهان : كل سنه وانتى طيبه ياقطتى وتحققى كل اللى بتتمنيه ياارب
نور : وانتى طيبه يامرات الظابط
نورهان : الله يانور اسم حلو اوى
نور : خلاص هقولك على طول يامرات الظابط
مريم : كل سنه وانتى طيبه يابيستى
نور : وانتى طيبه ياقلبي
هايدى : يارب تكون سنه سعيده عليكى ياحبيبتى
نور : ياارب ياقلبي وانتى معايا .. يلا بقي نحضر الحصه
وبعد ساعات قصيره ذهبوا اللى الامتحان نور ومريم كانوا فى لجنه واحده وهايدى ونورهان فى لجنه واحده
الامتحان بدأ ونورهان اتفأجات من اللى بيديها ورقه الاسئله طلع زياده وهو كمان اتفاجئ
نورهان اخدت الورقه ومديتهوش اهتمام زياد استغرب من رد فعلها كان مستنى انها تكلمه او تضحكله
نورهان حلت الامتحان وخلصت فى نصف الوقت زياد ضحكلها نورهان حطت وشها فى الورقه ونامت ع الدرج وده خلى زياد يتعصب
الوقت خلص والبنات طلعوا من اللجنه
نورهان جايه تطلع زياد وقفها
زياد : نورهان استنى
نورهان من غير ماتبصلو : نعم
زياد : كنت عاوز اتكلم معاكى شويه
نورهان بصتله : مفيش كلام مابينا
وسابته ومشت وزياد واقف مصدوم من رد فعلها ، ونورهان طلعت للبنات وحكتلهم على اللى حصل
نور : شابو ليكى بجد براڤو عليكى هو فاكر ايه فاكر لما يتكلم تروحى وتنسي اللى قاله وتبوسي الايادى كمان
هايدى : خلاص يابنات راح لحاله خلينا بقي نفكر فى باقى المواد
مريم : عندك حق
عدى ثلاث شهور والبنات بقوا فى تالته ثانوى
مريم : ياااه اخيرا بقينا فى تالته انا على انى فرحانه وخايفه فى نفس الوقت
نور : وانا كمان يامريم بس لازم نسعى عشان حلمنا
مريم : نور انا عارفه انك نفسك تدخلى كليه ايه تانى باقى حلمك
نور : بصي ياستى اكيد الكليه ونفسي اسافر نفسي بجد الف العالم كله واول دوله الكويت وبعد كده فرنسا ونفسي افتح مطعم فى اسكندريه قدام البحر
مريم : ياااه يانور احلامك حلوه يااارب يتحققوا ان شاء الله
نور : يااارب يامريم وتحققى حلمك انتى كمان
مريم : يااارب.. بقولك هما غابوا كدا ليه كل ده بيجيبوا الاكل
نور : زمانهم جايين بس ياارب يجوا قبل ماالطابور يبدأ
نور ومريم كانوا قاعدين ورا المدرسه عشان يفطروا مع بعض
بعد دقائق وصلوا نورهان وهايدى
مريم : كل ده تأخير يابنات
نورهان: كنتى روحتى انتى وكمان المطعم كان زحمه جدا
نور : طب يلا عشان المدرسه
البنات فرشوا الاكل وهو كان عباره عن سندوتشات مكرونه وعلب كشرى اكيد ناس كتير هتستغرب الفطار ده بس الفطار ده مش هيفهموا غير اللى ف التجاره
فطروا البنات مع بعض وفضلوا يتكلموا
مريم : بنات حد هيطلع رحله الاسكندريه اللى المدرسه عاملاها
نور : ماما مش هتوافق
نورهان وهايدى : ولا احنا
مريم : مفيش غير حل واحد غير اننا مثلا نروح لمامت نور ونقولها احنا عاوزين هنطلع وعايزين نور تطلع معانا ونعمل كده مع اهل كل واحده فينا
البنات بتفكير : موافقين
طابور المدرسه بدأ والبنات راحوا المدرسه وطلعوا الفصل
نروح مكان تانى عند زياد كان بيفكر فى بنت جارتهم البنت دى اسمها تقى
تقى : بنت فى سن ال٢٥ هى دكتوره شخصيتها عنيده ومتكبره جداا عينيها لونها بنى وبتقلب فى الشمس عسلى وبشرتها بيضاء وطويله وجسمها نحيف
فضل زياد يفكر يروح يتقدملها دخل عمرو وقعد قدام مكتب زياد
عمرو: ايه ياعم ايه اللى واخد عقلك
زياد : الحب يااحمد
عمرو : انت بتفكر فى نورهان
زياد باستغراب : ابص لنورهان ايه دى انا بفكر فى تقى واحده جارتنا
عمرو : ربنا معاك انا هدخل عشان ورايا حصه
زياد : تمام
فى اوضه نورهان كانت بتكلم نور واتس وكانت بسمع اغانى
نورهان : نور استنى اعمل ريكورد على اغنيه كدا
نور : اشطا
نورهان بعتت لنور اغنيه لوائل جسار
" نخبي ليه فى اسرارنا وانا وانت مفيش غيرنا ولو ننسي مشاعرنا نكلم مين يفكرنا ياروح الروح بتنسانى وانا فاكر ومش نساى تغيب عن عينى من تانى واعيش من غير حب ازاى ومهما تغيب بعيش وياك واشوفك ورده فى الشباك ودمعه حب عينيا بتستناك يااحلا ملاك قالولى الحب له علامات فى نبض القلب والهمسات وروح بتطير تنادى عليك ورعشه ايد فى السلامات "
نور : اغنيه حلوه اوى انا بعشقها
نورهان : وانا ؛ انا بفضل اتخيل نفسي برقص اسلو مع الظابط
نور : ان شاء الله ياصحبتى تتجوزى ظابط بس انتى ادعى وانتى بتصلى
نورهان : بدعى ياصحبتى
نور : بس اشمعنا عايزه تتجوزىظابط يعنى ؟
نورهان : عشان احس معاه بالامان ورجاله كده بتحافظ على بلادها وتحسي انك لو اتعرضتى لاى موقف هو يحلوا بغمضه عين ثم قالت صحيح انا ابويا وافق انى اطلع الرحله
نور : وانا كمان وهايدى ومريم بردوا هيطلعوا
نورهان : تمام الله بجد احنا هنطلع رحله سوا انا بجد فرحانه
نور : بجد بجد انا كمان فرحانه جدا
نورهان : طب يلا بقي اقفلى نذاكر شويه وننام
نور : تمام تصبحى عل خير ياكورتى البعبع
نورهان : وانتى من اهل الخير ياقطتى
البنات مقضيين الوقت كله فى المذاكره عشان دى اخر سنه عشان يحققوا حلمهم وياارب يحققوا حلمهم
كانوا البنات واقفين قدام البحر وكل واحده سرحانه
نور وهى بتستنشق الهوا : الله بجد نفسي اعيش قدام البحر ياااه لو نيجى كل سنه هنا
نورهان : انا متفائله اننا هنيجى هنا كل سنه ونجيب عيالنا معانا كمان
مريم : ههههههه كمان عيالنا ايه يانورهان انتى بتحلمى
نورهان : تراهنى اننا هنجيب عيالنا هنا
هايدى : خلاص بقي يابنات تعالو نروح القلعه
نور : روحوا انتو وسيبونى اقعد قدام حبيبي
مريم : طب تعالى نروح وهنرجع تانى لحبيبك
راحو البنات اتفسحوا وراحوا القلعه البنات راحوا مطعم عشان يتغدوا
نور : انا مش عايزه اكل سمك
هايدى : لازم يانور اللى يجى اسكندريه ياكل سمك
نور : انا مبحبش انضفه
نورهان : خلاص يانور انا هنضفهولك
طلبوا البنات السمك ونورهان كانت بتنضف لنور السمك واكلو السمك وشربوا العصاير بتاعتهم وفضلوا يهزروا ويضحكو
مشرف الرحله : يلا يابنات عشان نروح
نور وشوشت نورهان عشان عايزه تودع البحر
نورهان : استنى اقول للبنات ونروح نودعه سوا
نورهان : يابنات تعالو نودع البحر قبل مانمشي
راحلو البنات يودعوا البحر واتصوروا مع بعض وبعدين راحوا يركبوا الباص
نور : صحيح اختك هتتجوز امتى يانورا
نورهان : هتتجوز فى الاجازه بتاعتنا ان شاء الله
مريم : هو فاضل اسبوعين على الامتحانات بتاعتنا
هايدى : ايوه انا بجد خايفه
نورهان : متخافوش سيبوها على ربنا
وبعد ساعات وصلوا البنات الى بيوتهم وهما فى قمه السعاده
البنات قضوا الاسبوعين اللى فاضلين على الامتحانات فى الدروس والمذاكره
ومابيناموش غير ساعات قليله والباقى فى المذاكره لحد ماجه ميعاد الامتحانات اللى الكل خايفه منها .
اول يوم كان امتحان عربي ودين البنات راحوا المدرسه وهما خايفين جدا كل واحده راحت لجنتها والامتحان ابتدا وكان الامتحان جاى سهل جدا وبعد ساعتين ونص وقت الامتحان خلص والبنات طلعوا بريك
مريم : الامتحان كان سهل جدا
نور : ايوه الحمدلله عقبال الباقى
نورهان : بنات انا كنت عايزه اقول حاجه
نور: هتتكلمى عن زياد صح
نورهان : يابنت الايه عرفتى ازاى !
نور : بحس بيكى انتى لسه بتحبيه بعد اللى عملو ده كله
نورهان : مين قالك انى بحبه ده انا بدعى ان البنت اللى بيحبها دى تكسفوا وتحرجوا زى ماعمل معايا
هايدى : بت مين
نورهان : بصي ياستى البت دى جارتهم بس بيقولوا متكبره جدا وكدا وهو بيحبها وشغاله دكتوره
نور : ومين اللى قالك
نورهان : عمرو قال لمرام وهى قالتلى
هايدى : بس انتى مش بتفكرى فيه صح
نورهان : من يوم اللى حصل وانا كرهته ومش عايزه اشوف وشه حتى
نور : فاكره اليوم اللى كان بيراقب عليكى فيه كان نفسي تقفى معاه وتشوفى كان هيتكلم ف ايه
نورهان : مكنتش عاوزه اعرف ولا حتى اشوف وشه
مريم : يلا يابنات الامتحان هيبدأ
مشوا البنات ودخلو اللجنه والامتحان بدأ كان امتحان دين ومدته كانت ساعه ونورهان طلعت الادوات والاستيكه وابتسمت وافتكرت لما كانت هى ونور وهايدى يغشوا عليها
اللجنه كانت صعبه شويه بس الحمدلله البنات حلوا كويس وخلص الوقت وطلعو البنات عشان يروحوا
نور : احنا على فكره ورانا درس
مريم : انا بجد مش قادره بلاش نروحو
نورهان : ازاى يامريم استحملى عشان حلمك
هايدى : يلا عشان منتأخرش
وراحو البنات الدرس تعدى ايام الامتحانات ويعدى شهر على الامتحانات والبنات مستنيين النتيجه
وجه يوم فرح عمرو ومرام
نورهان هى واصحابها كانوا مع مرام عند الكوافير وعمرو اول ماشاف مرام ابتسم وباسمها من راسها وراحوا عشان يتصوروا ونورهان اول ماشافت زباد اتخنقت واصحابها حسوا بكده فامشوا عشان يركبوا العربيه اللى هتوصلهم للقاعه ومرام وعمرو وصلوا القاعه بالزفه وكانوا مبسوطين ودخلوا القاعه ورقصوا اول رقصه اسلو ليهم وبعد كدا رقصوا على الاغانى الشعبي والمهرجانات والفرح كان هايص والبنات كانوا بيرقصوا وفرحانين والبنات استأذنوا من نورهان عشان يروحوا
نورهان : طب استنوا نرقص على اغنيه يوم تلات
والبنات فضلو يرقصوا ويغنوا مع بعض وكانوا فرحانين اوى وبعدين روحوا وكانت يمنى صاحبه نورهان معاهم
انهارده يوم مش عادى انهارده يوم ظهور النتيجه ... البنات عايشين فى جو من التوتر كانوا قاعدين عند نور على ماالساعه تيجى٢ بعد الظهر عشان النتيجه هتظهر فى الميعاد ...
مريم : انا مرعوبه جدا
نور : وانا كمان
نورهان : ادعوا يابنات واستغفروا.. انتو صليتوا الضهر .؟
البنات : ايوه الحمدلله
هايدى : يابنات هى الساعه كام
نور : ٢ الاربع يادودو
مريم : يامسهل انا هموت من الخوف
نور : على فكره الحل اللى احنا حلينو زى بعض وانا متأكده من الحل فااسكتى بقى عشان انتى موترانى
مريم : تمام
عدت الربع ساعه والنتيجه بانت....
نور : طب مين اللى هيجيب النتيجه الاول ؟
مريم وهايدى يصوا لنورهان
نورهان : ايه فى ايه
نور : الكبيره هى اللى هنبدأ بيها
نورهان : شكرا ياصحبيه
نور : رقم الجلوس ايه
نورهان : ٣٢٤٧٥
نور دخلت رقم جلوس نورهان والنتيجه ظهرتلها نور بصت لنورهان
نورهان بتوتر : ايه يانور فى ايه
نور : مبرووووووك ياصحبتى جبتى ٩٧٪
نورهان بصدمه وفرحه : بتهزرى بجد الحمدلله ياارب انا بجد هموت من الفرحه نور جابت باقى الشهادات
نور ٩٥٪ ... هايدى ٩٦٪ ..... مريم ٩٥٪
مريم : بجد فرحانه
نور : انا ريلى ريلى هموت من الفرحه
هايدى : فاكرين يابنات لما كنا مش بنطيق المدرسه وزعلانين اننا دخلنا التجاره ..
نورهان : يااااه كرم ربنا جميل اوى اكيد ربنا كان شايف لنا الاحسن اننا ندخل التجاره عشان نشوف بعض ونكون مع بعض ..
نور : ريلى ريلى مبسوطه اننا بقينا اصحاب .
مريم : بنات ايه رأيكم نروح الاسكندريه
البنات : موافقين طبعا..
كل واحده عرفت اهلها انها نجحت وفرحوا واتبسطوا بيهم جدا وكان اجمل يوم فى حياتهم ..
فى صباح يوم جديد البنات كانوا فى الاسكندريه كانوا فى قمه السعاده وراحوا اتفسحوا ولعبوا وعملوا سيشن مع بعض .. البنات وهما بيتمشوا وقفوا عند مطعم فاخم جداا ..
نورهان : ان شاء الله لما ادخل كليه حقوق واضرب فى مكتب محاماه واشتغل هعزمكم هنا
نور : نفسي اعمل مطعم عند البحر
نورهان : ان شاء الله حلمك هيتحقق زى الكليه كدا بس انتى ادعى
مريم : يلا يابنات نروح نودع البحر قبل مانمشى ...
راحو البنات يودعو البحر مع بعض
مريم : فاكره يانورهان لما قولتى اننا هنجيب عيالنا معانا هنا
نورهان بضحك : هههههه يااه فاكره لما كنا هنتخانق مع بعض
البنات : هههههه.....وركبو البنات الباص
نور : يابنات ان شاء الله بكره هنروح نقدم ورق الكليه
البنات : ان شاء الله
مريم ونور هيدخلوا كليه التجاره .. نورهان وهايدى هيدخلوا كليه حقوق
اول يوم جامعه ..اول محاضره للبنات نور ومريم قاعدين مش فاهمين اى حاجه
مريم : نور انا مش فاهمه حاجه
نور : ولا انا هو بيشرح بالانجليزى ليه
مريم : مش احنا دخلنا تجاره عربى
نور : ايوه يعنى احنا ممكن نكون فى محاضره تجاره انجليزى
مريم : شكلنا كده طب استنى اسأل البنت اللى جمبي .. بعد اذنك دى محاضره تجاره انجليزى ولا عربي
البنت : انجليزى
مريم اتصدمت : نور دى طلعت تجاره انجليزى
نور : والله كنت حاسه طب هنعمل ايه ؟
مريم : طب هى فاضلها اد ايه وتخلص
نور : اعتقد ساعتين تعالى وخلاص نعتذر ونطلع..
مريم قبل ماترد الدكتور شاور بايده عشان يخرجوا .. بعد ماخرجوا
نور :الحمدلله جات من عنده تعالى بقا ندور على المحاضره ...
فى مكان تانى فى كليه حقوق نورهان وهايدى كانوا مندمجين اوى فى المحاضره .
نورهان : على فكره كل ده كنا اخدناه فى الثانوى ..
هايدى : فعلا بالنسبالنا الحاجات دى سهله.
نورهان : ايوه الحمدلله تعالى نروح نقعد فى الكافيه على ميعاد المحاضره التانيه تبدأ.
هايدى : يلا
راحوا البنات قعدوا فى الكافيه
هايدى : بقولك انا جعانه تعالى نجيب اى حاجه.
نورهان : استنى ارن على نور ومريم عشان يفطروا معانا .
نور ومريم لقوا المحاضره الحمدلله بس مدخلوش عشان الدكتور طردهم
مريم : تعالى نروح لهايدى ونورهان فى الكافيه على ماالمحاضره التانيه تبدأ
نور بنرفزه : عشان انتى واحده راس عجل انا قولتلك من الاول ان دى المحاضره بتاعتنا .
مريم : والله بحسب التانيه بتاعتنا
نور بعصبيه : مريم مش عايزه اسمع صوتك اول يوم ونطرد كذا مره منك لله ياشيخه .
مريم : منى لله شكرا ياصحبتى عشان محاضره تدعى عليا انتى محسسانى انك انتى اللى اتطردتى لوحدك وهو انا مش اطردت معاكى .
نور بندم : بجد مش قصدى يامريم بس اتكسفت اوى
مريم : خلاص ولا يهمك ياستى بكره هتتعودى على الطردان
نور : هههه عندك حق يلا نروح للبنات
راحوا للبنات...
نورهان : ايه اللى اخركم كده
نور حكتلهم على اللى حصل
هايدى بضحك : يعنى اول ويحصل معاكوا كده ينهار
مريم : خلاص ياجماعه كل مانور تفتكر تهزقنى انا .
نورهان : انتى عارفه ان نور عصبيه بتتعصب من اقل حاجه
هايدى : يلا عشان انا جعانه
اكلوا البنات وكل واحده راحت الى محاضرتها بعد ماالمحاضرات خلصت
نور : اليوم كان صعب اوى
نورهان : عندك حق والله
هايدى : انا هروح انام
مريم : وانا كمان
روحوا البنات وكل واحده راحت بيتها