الفصلالخامس وثلاثون
الحلقة ٣٥من رواية مرات الظابط
بقلم /نورا عبد الرؤوف
فى اوضه حازم ومريم
حازم بعصبيه : مكنش ينفع اللى عملتيه تحت مع نورهان ده
مريم بغضب : عاوزنى اعمل ايه يعنى لما الاقى تصرفتها غريبه ومش فاهمه هى بتعمل ايه
حازم بعصبيه: هى حره دى حياتها وتعمل اللى هى عاوزاه وتحترمى قرارها مش تزعقيلها وتعملى اللى عملتيه
مريم بغضب : ماتزعقليش ياحازم
حازم قام بغضب : انا سايبلك الاوضه وماشي عشان لو قعدت اكتر من كده مش هيحصل كويس
مشى حازم وفضبت مريم تبكى لحد مادخلت ساندى ليها مسحت مريم دموعها وغيرت لساندى هدومها ونيمتها ونامت جمبها
فى اوضه هايدى وكريم
كريم لهايدى : ادم نام
هايدى : ايوه غيرتله ونام
كريم :طب تعالى عاوزك
راحت هايدى وراه ودخلوا البلكونه
هايدى :
خير ياكريم
كريم بهدوء ونظرة عتاب : ينفع اللى عملتيه مع نورهان تحت ده حتى لو هى غلطانه بس ده قرارها المفروض تحترميه مش تزعقى وتعملى اللى عمبتيه ده ياهايدى
نظرت له هايدى بحزن وبكت
هايدى بدموع : عاوزنى اعمل ايه وانا شايفه صاحبتى بتضيع نفسها بإيديها انت متعرفش زياد ده وحش اد ايه ياكريم ده خطفها زمان وعذبها عشان كان عاوز يتجوزها ودلوقت موافقه عليه وهتتجوزه انا بجد مش فاهماها
اخدها كريم فى حضنه وطبطب عليها بحنيه : ياهايدى ياحبيبتى نورهان مش صغيره وعارفه هى بتعمل ايه اكيد فى سبب اللى خلاها تعمل كده وتوافق تتجوزه هو انتى مش عارفه صاحبتك كانت ومازالت بتعشق زين اد ايه وحياتها مدمره بسبب بعده عنها
هايدى : ماهو ده اللى هيجننى ياكريم ايه اللى حصل وصلها لده
كريم بغموض : متعرفيش الايام مخبيالنا ايه ..كمل كلامه بمرح : بقولك ايه بما ان ادم نام فى تعالى عاوزك فى موضوع مهم جداا حياة او موت
ضحكت هايدى : يااه للدرجادى
شالها كريم : طبعا اومال ايه
عدت اجازه الساحل مابين فسح وخروج الشباب والاطفال ونورهان كانت بتاخد زين الصغير لاماكن اللى كانت بتتقابل فيها هى وزين وتحكيله على المواقف واتصالحت هى والبنات وهما اعتذرولها عن اللى حصل واحترموا قرارها
رجعوا الشباب الى بيوتهم
فى ڤيلا زين دخلت نورهان وزين الصغير جرى على ساره وحبييه حضنهم
حبيبه وهى بتحضنه بحب : حب قلب تيته وحشتنى يانور عينى
زين : وانتى كمان ياتيته
ساره بحزن مصتنع : وانا يازيزو موحشتكش
حضنها زين : وحشتينى خالص ياعمتو
ساره بحب : وانت كمان ياروح قلب عمتو .سلمت نورهان عليهم وحضنتهم
نورهان : ماما بعد اذنك كنت عاوزه اتكلم معاكى فى موضوع انتى وسارة
حبيبه : خير ياحبيبتى فى ايه
نورهان بصت لزين : هطلع اغير لزين وانيمه وهبقي اجيلكوا اوضه حضرتك
حبيبه وهى بتطبطب على كتفها بحنان : ماشي يانورهان اطلعى ياحبيبي وانا هستناكى فى اوضتى انا وساره
طلعت نورهان اوضتها وغيرت لزين هدومه واكلته وفضلت قاعده جمبه لحد مانام وراحت لاوضه حبيبه خبطت ودخلت قعدت نورهان قدامها هى وساره وفضلت تفرك ف. ايديها بتوتر
ساره : موضوع ايه يانورهان اللى عاوزانا فيه
نورهان عيونها دمعت : الكلام اللى هقوله ده اوعدونى محدش يعرفه غيركم ويشهد ربنا عليا انى بعمله وانا غصب عنى وعشان احمى ابنى
حبيبه بقلق : خير يابنتى قلقتينى
ساره : اطمنى اوعدك انا وماما الكلام اللى هتقوليه هيفضل مابينا بس
حكت لهم نورهان على مكالمات زياد ليها وتهديده ليها بقتل ابنها وانها هتتجوزه عشان تحمى ابنها
نورهان بدموع: ويشهد ربنا انى عمرى ماحبيت ولا هحب حد غير زين
ساره ببكا : ااه يازين لو كان عايش مكنش كلب زى ده قدر يقرب منك او يهددك
حبيبه بدموع وحزن : ربنا يرحمه .. كتب الكتاب امتى يانورهان
نورهان وطت راسها بحزن : بكره ان شاء الله
قامت حبيبه وحضنتها : انا حاسه بيكى ياحبيبتى اهدى ربنا مش هينتقملك منه وقادر يحمى ابنك ويبعد عنه اى شر
بكت نورهان بحرقه فى حضنها : خايفه اوى ياماما خايفه اوى
فصلت تبكى لحد ماهدت
ساره : قولتى لاهلك
نورهان : لا لو عرفوا هيقاطعونى ومش هيكلمونى تانى
تنهدت ساره بحزن وطبطت على كتفها : قادر ربنا يحلها من عنده
نورهان برجاء : يااااارب
ساره بقوه : انا هاجى معاكى بكره
نورهان : لا خليكى ياساره انا هخلص المشوار ده وهروح شقتى اشتريتها قبل مااسافر عشان نقعد فيها انا وزين انا اتفقت معاه مش هعيش معاه هعيش لوحدى انا وابنى
حبيبه بحزن : وليه كده يابنتى ماتخليكى قاعده معانا هنا
نورهان بحزن : معدش ينفع ياماما لو حصل وبقيت مرات الزفت ده مش هينفع اعيش هنا وسطكو وانا على ذمه حد تانى غير زين
حبيبه : اللى يريحك يابنتى اعمليه
قامت نورهان : بعد اذنكوا هروح اوضتى
راحت نورهان اوضتها وطلعت البوم صورها هى وزين وفضلت تتفرج عليه وتفتكر مواقفهم سوا وراحت فتحت دولابه واخدت تيشرت ليه واخدته فى حضنها ودموعها نزلت بصمت لحد ماراحت فى النوم
فى الصباح بيوم مليان بالمفاجأت
صحت نورهان من النوم ووضبت شنطتها هى وزين ونزلت سلمت على ساره وحبيبه وودعتهم وسابت زين معاهم وقالتلهم ان زين ميعرفش حاجه وراحت للمكان اللى هيكتبوا فيه الكتاب
دخلت قابلت صحابها اللى بصولها بحزن
قعدت جمب نور
نور بحزن : متأكده من الخطوه دى
نورهان بحزن : مش قدامى غير كده
وقف زياد قدامها واتكلم بإستفزاز
زياد : هاا ياعروسه يلا بقي الشيخ مستعجل عاوز يمشي
بصت له نورهان بقرف وقامت معاه وراحت قعدت جمب المأذون
المأذون : بطاقتك ياعروسه
ادتله نورهان البطاقه وهى قلبها واجعها وكاتمه دموعها
المأذون وهو بيكتب بياناتها
اتفاجئ الكل باللى خبط بغضب على دفتر المأذون بقوه واتكلم بغضب
الصوت بغضب : ايه باعم الشيخ هو ينفع ست متجوزه
تتجوز تانى
الكل بصدمه : زززززين
يتبع
بقلم /نورا عبد الرؤوف
فى اوضه حازم ومريم
حازم بعصبيه : مكنش ينفع اللى عملتيه تحت مع نورهان ده
مريم بغضب : عاوزنى اعمل ايه يعنى لما الاقى تصرفتها غريبه ومش فاهمه هى بتعمل ايه
حازم بعصبيه: هى حره دى حياتها وتعمل اللى هى عاوزاه وتحترمى قرارها مش تزعقيلها وتعملى اللى عملتيه
مريم بغضب : ماتزعقليش ياحازم
حازم قام بغضب : انا سايبلك الاوضه وماشي عشان لو قعدت اكتر من كده مش هيحصل كويس
مشى حازم وفضبت مريم تبكى لحد مادخلت ساندى ليها مسحت مريم دموعها وغيرت لساندى هدومها ونيمتها ونامت جمبها
فى اوضه هايدى وكريم
كريم لهايدى : ادم نام
هايدى : ايوه غيرتله ونام
كريم :طب تعالى عاوزك
راحت هايدى وراه ودخلوا البلكونه
هايدى :
خير ياكريم
كريم بهدوء ونظرة عتاب : ينفع اللى عملتيه مع نورهان تحت ده حتى لو هى غلطانه بس ده قرارها المفروض تحترميه مش تزعقى وتعملى اللى عمبتيه ده ياهايدى
نظرت له هايدى بحزن وبكت
هايدى بدموع : عاوزنى اعمل ايه وانا شايفه صاحبتى بتضيع نفسها بإيديها انت متعرفش زياد ده وحش اد ايه ياكريم ده خطفها زمان وعذبها عشان كان عاوز يتجوزها ودلوقت موافقه عليه وهتتجوزه انا بجد مش فاهماها
اخدها كريم فى حضنه وطبطب عليها بحنيه : ياهايدى ياحبيبتى نورهان مش صغيره وعارفه هى بتعمل ايه اكيد فى سبب اللى خلاها تعمل كده وتوافق تتجوزه هو انتى مش عارفه صاحبتك كانت ومازالت بتعشق زين اد ايه وحياتها مدمره بسبب بعده عنها
هايدى : ماهو ده اللى هيجننى ياكريم ايه اللى حصل وصلها لده
كريم بغموض : متعرفيش الايام مخبيالنا ايه ..كمل كلامه بمرح : بقولك ايه بما ان ادم نام فى تعالى عاوزك فى موضوع مهم جداا حياة او موت
ضحكت هايدى : يااه للدرجادى
شالها كريم : طبعا اومال ايه
عدت اجازه الساحل مابين فسح وخروج الشباب والاطفال ونورهان كانت بتاخد زين الصغير لاماكن اللى كانت بتتقابل فيها هى وزين وتحكيله على المواقف واتصالحت هى والبنات وهما اعتذرولها عن اللى حصل واحترموا قرارها
رجعوا الشباب الى بيوتهم
فى ڤيلا زين دخلت نورهان وزين الصغير جرى على ساره وحبييه حضنهم
حبيبه وهى بتحضنه بحب : حب قلب تيته وحشتنى يانور عينى
زين : وانتى كمان ياتيته
ساره بحزن مصتنع : وانا يازيزو موحشتكش
حضنها زين : وحشتينى خالص ياعمتو
ساره بحب : وانت كمان ياروح قلب عمتو .سلمت نورهان عليهم وحضنتهم
نورهان : ماما بعد اذنك كنت عاوزه اتكلم معاكى فى موضوع انتى وسارة
حبيبه : خير ياحبيبتى فى ايه
نورهان بصت لزين : هطلع اغير لزين وانيمه وهبقي اجيلكوا اوضه حضرتك
حبيبه وهى بتطبطب على كتفها بحنان : ماشي يانورهان اطلعى ياحبيبي وانا هستناكى فى اوضتى انا وساره
طلعت نورهان اوضتها وغيرت لزين هدومه واكلته وفضلت قاعده جمبه لحد مانام وراحت لاوضه حبيبه خبطت ودخلت قعدت نورهان قدامها هى وساره وفضلت تفرك ف. ايديها بتوتر
ساره : موضوع ايه يانورهان اللى عاوزانا فيه
نورهان عيونها دمعت : الكلام اللى هقوله ده اوعدونى محدش يعرفه غيركم ويشهد ربنا عليا انى بعمله وانا غصب عنى وعشان احمى ابنى
حبيبه بقلق : خير يابنتى قلقتينى
ساره : اطمنى اوعدك انا وماما الكلام اللى هتقوليه هيفضل مابينا بس
حكت لهم نورهان على مكالمات زياد ليها وتهديده ليها بقتل ابنها وانها هتتجوزه عشان تحمى ابنها
نورهان بدموع: ويشهد ربنا انى عمرى ماحبيت ولا هحب حد غير زين
ساره ببكا : ااه يازين لو كان عايش مكنش كلب زى ده قدر يقرب منك او يهددك
حبيبه بدموع وحزن : ربنا يرحمه .. كتب الكتاب امتى يانورهان
نورهان وطت راسها بحزن : بكره ان شاء الله
قامت حبيبه وحضنتها : انا حاسه بيكى ياحبيبتى اهدى ربنا مش هينتقملك منه وقادر يحمى ابنك ويبعد عنه اى شر
بكت نورهان بحرقه فى حضنها : خايفه اوى ياماما خايفه اوى
فصلت تبكى لحد ماهدت
ساره : قولتى لاهلك
نورهان : لا لو عرفوا هيقاطعونى ومش هيكلمونى تانى
تنهدت ساره بحزن وطبطت على كتفها : قادر ربنا يحلها من عنده
نورهان برجاء : يااااارب
ساره بقوه : انا هاجى معاكى بكره
نورهان : لا خليكى ياساره انا هخلص المشوار ده وهروح شقتى اشتريتها قبل مااسافر عشان نقعد فيها انا وزين انا اتفقت معاه مش هعيش معاه هعيش لوحدى انا وابنى
حبيبه بحزن : وليه كده يابنتى ماتخليكى قاعده معانا هنا
نورهان بحزن : معدش ينفع ياماما لو حصل وبقيت مرات الزفت ده مش هينفع اعيش هنا وسطكو وانا على ذمه حد تانى غير زين
حبيبه : اللى يريحك يابنتى اعمليه
قامت نورهان : بعد اذنكوا هروح اوضتى
راحت نورهان اوضتها وطلعت البوم صورها هى وزين وفضلت تتفرج عليه وتفتكر مواقفهم سوا وراحت فتحت دولابه واخدت تيشرت ليه واخدته فى حضنها ودموعها نزلت بصمت لحد ماراحت فى النوم
فى الصباح بيوم مليان بالمفاجأت
صحت نورهان من النوم ووضبت شنطتها هى وزين ونزلت سلمت على ساره وحبيبه وودعتهم وسابت زين معاهم وقالتلهم ان زين ميعرفش حاجه وراحت للمكان اللى هيكتبوا فيه الكتاب
دخلت قابلت صحابها اللى بصولها بحزن
قعدت جمب نور
نور بحزن : متأكده من الخطوه دى
نورهان بحزن : مش قدامى غير كده
وقف زياد قدامها واتكلم بإستفزاز
زياد : هاا ياعروسه يلا بقي الشيخ مستعجل عاوز يمشي
بصت له نورهان بقرف وقامت معاه وراحت قعدت جمب المأذون
المأذون : بطاقتك ياعروسه
ادتله نورهان البطاقه وهى قلبها واجعها وكاتمه دموعها
المأذون وهو بيكتب بياناتها
اتفاجئ الكل باللى خبط بغضب على دفتر المأذون بقوه واتكلم بغضب
الصوت بغضب : ايه باعم الشيخ هو ينفع ست متجوزه
تتجوز تانى
الكل بصدمه : زززززين
يتبع